آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

امام علی(ع) درباره شیوه زندگی حاکمان می فرماید: «خداوند بر پيشوايان حق و عدالت واجب كرده است، كه بر خود سخت بگيرند و همچون افراد کم بضاعت زندگى كنند تا فقر، فقیران را به طغيان و سركشى [در برابر فرمان خدا] وادار نكند».

امام علی(علیه السلام) در بخشی از خطبه 209 نهج البلاغه می فرماید: (خداوند بر پيشوايان حق و عدالت واجب كرده كه بر خود سخت بگيرند و همچون افراد ضعيف زندگى كنند تا فقر، آنها را به طغيان و سركشى [در برابر فرمان خدا] وادار نكند)؛ «إِنَّ اللّهَ تَعَالَى فَرَضَ عَلَى أَئِمَّةِ الْعَدْلِ أَنْ يُقَدِّرُوا أَنْفُسَهُمْ بِضَعَفَةِ النَّاسِ، كَيْلاَ يَتَبَيَّغَ(1) بِالْفَقِيرِ فَقْرُهُ!».
بر اساس اين منطق افراد عادى، در بهره گيرى از مواهب حيات به صورت معتدل و دور از اسراف و تبذير آزادند، ولى پيشوايان و امراى اسلام بايد به زندگانى ساده، همچون زندگانى ضعفاى اجتماع روى آورند تا مايه آرامش و تسكين براى قشرهاى محروم گردد و در فشار غم و اندوه به سر نبرند و سر به طغيان برنياورند.(2)