آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

چند دليل براي جواز و بلکه رجحان «عریضه نویسی» به امام زمان(عج) وجود دارد: عريضه نويسى يكي از انواع توسلات و استغاثه ها به امام عصر(عج) به شمار مى آيد و سيره بزرگان بر آن استوار بوده و آثار و بركات شگفت انگيزى از آن دیده شده است و برخي كتب ادعيه روش نوشتن آن را توضيح داده اند.

در مورد جواز بلكه رجحان «عريضه نويسى» به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) مى توان به ادله اى چند تمسك كرد:
1. عريضه نويسى از انواع توسلات و استغاثه ها به امام عصر(عجل الله تعالی فرجه) به شمار مى آيد، توسلى كه اصل آن از مستحبات مسلّم در مصادر دينى به حساب مى آيد.
2. عريضه نويسى از كارهاى مسلّمى است كه عمل و سيره بزرگان بر آن بوده و آثار و بركات شگفت انگيزى از آن بیان شده است. محدث نورى در كتاب «نجم الثاقب» قضاياى عجيبى را در اين رابطه نقل مى كند.(1)
3. كفعمى در «المصباح» و «البلد الامين» كيفيت و چگونگى عريضه نويسى را نقل كرده و اين خود دليل بر آن است كه عريضه نويسى از مشروعيت برخوردار است.(2) مرحوم مجلسى نيز فرموده است: «هنگام انداختن عريضه چنين خيال كند كه نامه را به نايب خاص [حضرت] تسليم مى كند».(3)
شيخ الطائفه ابو جعفر طوسى(رحمة الله عليه) در كتاب «مصباح المتهجد» مى گويد: «عريضه اى به سوى خداوند متعال مى نويسى و آن را مى پيچى، سپس عریضه ديگرى به محضر والاى حضرت بقية الله(اروحنا فداه) مى نويسى ...».(4) آن گاه كيفيت نوشتن هر يك از عريضه ها را بيان مى دارد.(5)