كتب دعا و زيارت شیعه و كتاب مفاتيح ‏الجنان‏

چه کسانی در طول تاريخ شيعه كتاب های دعا و زيارت نوشته اند؟

در طول تاريخ شيعه جمعى از بزرگان به گردآورى دعاها و زياراتى كه از جانب پيامبر اكرم (ص) و ائمّه هدى (ع) صادر شده، پرداخته‏ اند، كه از ميان آنها مى ‏توان به اين افراد اشاره كرد: 1. مرحوم كلينى: مولّف كتاب شريف كافى و «كتاب الدعاء»؛ 2. ابن قولويه: مؤلّف كتاب «كامل ‏الزيارات»؛ 3. شيخ صدوق: مؤلّف كتاب «الدعاء و المزار»؛ 4. شيخ طوسى: مؤلّف كتاب «مصباح ‏المتهجّد»؛ 5. سيّدبن طاووس: نويسنده كتابهاى «مُهج ‏الدّعوات، فلاح ‏السائل، زهرة الربيع، و...»؛ 6. ابن فهد حلّى: نويسنده كتاب «عدّة الداعى» و «المزار»؛ 7.كفعمى: نويسنده كتاب «المصباح» و «البلد الامين»؛ 8. شيخ بهايى: نويسنده كتاب «مفتاح ‏الفلاح»؛ 9. علّامه مجلسى: نويسنده كتاب‏هاى «زاد المعاد، ربيع الاسابيع، تحفة الزائر، مفاتيح الغيب و مقباس المصابيح».

«عریضه نویسی» به امام زمان(عج)؟!

مسئله «عریضه نویسی» به امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) از چه اعتباری برخوردار است؟

چند دليل براي جواز و بلکه رجحان «عریضه نویسی» به امام زمان(عج) وجود دارد: عريضه نويسى يكي از انواع توسلات و استغاثه ها به امام عصر(عج) به شمار مى آيد و سيره بزرگان بر آن استوار بوده و آثار و بركات شگفت انگيزى از آن دیده شده است و برخي كتب ادعيه روش نوشتن آن را توضيح داده اند.

جمل العلم و العمل

معرفی کتاب جمل العلم و العمل

کتاب «جمل العلم و العمل»، یا «جمل العقائد» کتابی است در زمینه اصول دین و احکام شریعت در مذهب تشیع که توسط ابوالقاسم علی بن حسین موسوی معروف به سید مرتضی علم الهدی (355 ق ـ 436 ق) تالیف شده است. این کتاب یکی از مشهورترین کتاب‌های سید مرتضی به شمار می رود و در عین اختصار در بردارنده مهم ترین مباحث کلام و فقه شیعه در نیمه نخست قرن پنجم می باشد که مبنای بسیاری از کتاب‌های قرون بعدی قرار گرفت.

پایگاه اطلاع رسانی دفتر مرجع عالیقدر حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
سامانه پاسخگویی برخط(آنلاین) به سوالات شرعی و اعتقادی مقلدان حضرت آیت الله العظمی مکارم شیرازی
تارنمای پاسخگویی به احکام شرعی و مسائل فقهی
انتشارات امام علی علیه السلام
موسسه دارالإعلام لمدرسة اهل البیت (علیهم السلام)
خبرگزاری دفتر آیت الله العظمی مکارم شیرازی

قال الصادق عليه السلام :

«اني ما شربت ماء باردا الا و ذکرت الحسين‏»

من هرگز آب سرد ننوشيدم مگر اين‏که به ياد حسين عليه السلام افتادم.

امالى صدوق، ص 122