آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

مقصود از شناخت حضرت مهدي(عج)، شناخت جسم و شكل او نيست؛ بلكه مقصود، معرفت به مقام و منزلت و جايگاهى است كه ايشان در اين عالم دارند. ايشان، حافظ كلى شريعت و واسطه فيض تكوينى و تشريعى الهى است و به اذن و اراده خداوند در کسانی که قابلیت دارند تصرف كرده، آنها را به حق و حقيقت رهنمون مى سازد و اين معرفت نسبت به امام زمان(عج)، بدون ديدن شكل و شمايل ايشان نيز قابل تحصيل است.

مطابق رواياتى كه در كتب فريقين آمده، پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) فرمود: «مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَعْرِفْ اِمَامَ زَمَانِهِ مَاتَ مِيتَةً جَاهِلِيَّةً»(1)؛ (هر كس بميرد در حالى كه امام زمان خود را نشناخته باشد به مرگ جاهليت از دنيا رفته است). حال، جاى اين سؤال باقى است كه با وجود غيبت امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) چگونه مى توان او را شناخت؟
در جواب مى گوييم: مقصود از شناخت و معرفت حضرت، شناخت جسم و شكل و شمايل او نيست؛ بلكه مقصود معرفت به مقام و منزلت و جايگاهى است كه در اين عالم، حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) نزد خداوند متعال دارد. او كسى است كه حافظ كلى شريعت است، واسطه فيض تكوينى و تشريعى الهى است، او كسى است كه به اذن و اراده الهى در کسانی که قابلیت دارند تصرف كرده و به حق و حقيقت رهنمون مى سازد، او كسى است كه جامع علوم اولين و آخرين است، و او كسى است كه ... .
اين معرفت نسبت به حضرت مهدى(عجل الله تعالی فرجه) كه امام زمان ماست، بدون ديدن شكل و شمايل ايشان هم قابل تحصيل است.(2)