آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

يكي از آياتي كه دلالت بر ظهور امام زمان(عج) دارد «آيه ارتداد» است. خداوند در اين آيه می فرماید: «اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر كس از شما از آيين خود باز گردد [به خدا زيانى نمى رساند؛ بلکه] خداوند جمعيتى را مى آورد كه آنها را دوست دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند ....». با مراجعه به روايات پى مى بريم كه اهل بيت(ع) این آيه را بر اصحاب امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) تأويل نموده اند؛ یعنی آنها کسانی هستند که خداوند را دوست دارند و خداوند نیز ایشان را دوست دارد.

يكي از آياتي كه دلالت بر ظهور امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دارد «آيه ارتداد» است. خداوند متعال در اين آيه مى فرمايد: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ فَسَوْفَ يَأْتِي اللهُ بِقَوْمٍ يُحِبُّهُمْ وَ يُحِبُّونَهُ أَذِلَّةٍ عَلَى الْمُؤْمِنينَ أَعِزَّةٍ عَلَى الْكافِرينَ يُجاهِدُونَ في‏ سَبيلِ اللهِ وَ لا يَخافُونَ لَوْمَةَ لائِمٍ ذلِكَ فَضْلُ اللهِ يُؤْتيهِ مَنْ يَشاءُ وَ اللهُ واسِعٌ عَليم‏ٌ»(1)؛ (اى كسانى كه ايمان آورده ايد هر كس از شما از آيين خود باز گردد [به خدا زيانى نمى رساند؛ بلکه] خداوند جمعيتى را مى آورد كه آنها را دوست دارد و آنان [نيز] او را دوست دارند. در برابر مؤمنان متواضع و در برابر كافران سرسخت و نيرومندند، آنها در راه خدا جهاد مى كنند و از سرزنش هيچ ملامتگرى نمى هراسند. اين فضل خداست كه به هر كس بخواهد [و شايسته ببيند] مى دهد، [فضل] خدا وسيع است و خداوند داناست).
آيه فوق به «قانون استبدال» اشاره دارد؛ یعنی جایگزین کردن جامعه ای به جای جامعه کنونی، به جهت آنكه جامعه کنونی به وظايف خود عمل نكرده است. خليفه رسول خدا را طرد كرده و در جهاد، كوتاهى نموده است و نيز در تطبيق دين خدا در جامعه سهل انگارى نموده است.
با مراجعه به روايات پى مى بريم كه اهل بيت(عليهم السلام) این آيه را بر اصحاب امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) تأويل نموده اند؛ یعنی آنها کسانی هستند که خداوند را دوست دارند و خداوند نیز ایشان را دوست دارد. سليمان بن هارون عجلى مى گويد: از امام صادق(عليه السلام) شنيدم كه فرمود: «همانا صاحب امر، محفوظ است اگر تمام مردم از بين بروند خداوند متعال اصحاب او را گرد او جمع مى كند. آنها هستند كه خداوند در موردشان فرمود: «يا أَيُّهَا الَّذينَ آمَنُوا مَنْ يَرْتَدَّ مِنْكُمْ عَنْ دينِهِ ...»».(2)،(3)