آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

انسان برای رسیدن به کمال مطلق، احتیاج به واسطه و راهنما دارد، علاوه براینکه در وجودش نیز تمایل به این واسطه را احساس می کند. این تمایل بیانگر وجود آن واسطه می باشد؛ چرا که در غیر این صورت وجود این تمایل در انسان بیهوده خواهد بود. پس هر گاه انسان عشق به کمال مطلق داشته باشد باید انسان کامل معصوم که واسطه بین او و آن کمال مطلق می باشد وجود داشته باشد تا بتواند او را به کمال برساند.

از براهيني كه بر وجود امام زمان(عجل الله تعالی فرجه) دلالت دارد «برهان فطرت» است كه آن را با ذكر مقدماتى تقرير خواهيم نمود:
1. روان شناسان تمايلات غريزى و فطرى انسان را به سه نوع تقسيم كرده اند:
الف: تمايلات شخصى از قبيل دوستى و ... .
ب: تمايلات اجتماعى از قبيل همنوع دوستى و ... .
ج: تمايلاتى عالى از قبيل حقيقت جويى و حس دينى و پرستش و رسيدن به كمال مطلق و ... .
2. براى رسيدن به كمال مطلق و معبود حقيقى، احتياج به واسطه اى هست كه خود سفر كرده تا بتواند انسان را دستگيرى كند. تمايل به اين واسطه نيز در وجود انسان احساس مى شود.
3. اگر تمايل و كشش به چيزى در انسان وجود دارد بايد آن چيز در خارج وجود داشته باشد وگرنه وجودش در انسان لغو است. به عبارت ديگر كشش و عشق انسان به كامل مطلق و انسان كامل معصوم كه واسطه او در عالم خلقت است، از امور ذات الاضافه است و تحقق اين امور بدون تحقق مضاف اليه امكان پذير نيست. نتيجه اينكه وجود امام به عنوان واسطه وصول به كمال مطلق، ضرورى است.
حال اگر كسى سؤال كند كه اين كشش چگونه در انسان به وجود مى آيد؟ در جواب مى گوئيم: هر گاه با عقل و فكر به اين نتيجه رسيديم كه در عالم وجود بايد واسطه فيض موجود باشد كه وجودش داراى آثار و بركات چندى است انسان فطرتاً به او گرايش پيدا مى كند و به همين جهت است كه بايد هميشه اين انسان كامل وجود خارجى داشته باشد.(1)