آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

کتاب «شواهد التنزیل القواعد التفضیل»، یکى از معتبرترین منابع تفسیر روایی اهل سنت به شمار مى رود که توسط ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله حاکم حسکانى (450ـ524ق) تالیف و تدوین شده است. على رغم اینکه حسکانى از علماى حنفى مذهب اهل سنت بود، اما همه کتاب هاى مهم او درباره فضائل و اثبات حقانیت اهل بیت و عقاید شیعه بوده است. از جمله آن کتاب‌ها کتاب شواهد التنزیل است که وى در این کتاب حدود دویست و ده آیه و در ذیل آنها بیش از هزار و دویست روایت در شان و منزلت حضرت على(علیه السلام) بیان کرده است.

کتاب «شواهد التنزیل القواعد التفضیل»، یکى از معتبرترین منابع تفسیر روایی اهل سنت به شمار مى رود که توسط ابوالقاسم عبیدالله بن عبدالله حاکم حسکانى (450ـ524ق) تالیف و تدوین شده است. على رغم اینکه حسکانى از علماى حنفى مذهب اهل سنت بود، اما همه کتاب هاى مهم او درباره فضائل و اثبات حقانیت اهل بیت و عقاید شیعه بوده است. از جمله آن کتاب‌ها کتاب شواهد التنزیل است که وى در این کتاب حدود دویست و ده آیه و در ذیل آنها بیش از هزار و دویست روایت در شان و منزلت حضرت على(علیه السلام) بیان کرده است.
شواهد التنزیل و اثبات ولایت امام علی:
 این کتاب، یک کتاب حدیثى است که نویسنده در آن همه سندهاى معتبرى را که در دست داشته، جمع و نقل نموده است؛ او سعى کرده همه احادیث معتبر را که در اثبات ولایت على بن ابى طالب(علیه السلام) و فضائل آن حضرت است، گرد آورد. او در نقل سندها و احادیث به مذهب و گروه خاصى اکتفا نکرده و از منابع معتبر و راویان صحیح نقل کرده است. به طورى که تفسیرعیاشى و فرات کوفى هم از مهم ترین منابع او به شمار مى رود. او از امام صادق و سایر ائمه(علیهم السلام) نیز حدیث نقل کرده است.
جایگاه و اهمیت کتاب شواهد التنزیل:
اهمیت این کتاب براى علماى اسلام به ویژه شیعه در این است که احادیث آن معتبر و مسند است. حتى مفسران بزرگ شیعه مثل مرحوم طبرسى این کتاب را به عنوان یکى از مهم ترین منابع خود قرار داده اند. و البته منبع مسند و معتبرى براى مفسران بعدى اهل سنت نیز قرار گرفته است. اهمیت این کتاب در این است که حسکانى سندهاى فراوان معتبرى از شیعه و سنّى نقل کرده است. این کتاب توسط اسماعیل جغمان زیدى با نام «اختصار شواهد التنزیل» تلخیص شده است.
شیوه تدوین کتاب شواهد التنزیل:
حسکانى کتاب خود را در هفت فصل به ترتیب زیر تنظیم کرده است:
فصل اول فى کثره خصائص امیر المومنین من قول السلف المتقدمین که در آن گفتارهاى مهم شخصیت هاى بارز و برجسته جهان اسلام مثل ابن عباس، مجاهد بن جبر، و احمد بن حنبل در تفضیل على بن ابی‌طالب به‌طور مسند نقل‌شده است؛ فصل دوم فى تقدّمه بالتلاوه و تفرّده بحفظ القرآن که برترى و یگانگى آن حضرت در تلاوت صحیح، و حفظ قرآن را نقل کرده است؛ فصل سوم فى سبقه الاقران الى جمع القرآن که سبقت و برترى ایشان در گرد آورى قرآن را مطرح کرده است؛ فصل چهارم فى توحده بمعرفه القرآن و معانیه و تفرّده بالعلم بنزوله و ما فیه، که بى بدلیل بودن امام على(علیه السلام) در شناخت قرآن و معانى و حقایق آن را نقل کرده است؛ فصل پنجم فى کثره ما نزل فیه و فى اولاده و العتره من القرآن على الجمله که فراوانى آیات مربوط به امام على و فرزندان معصومش(علیهم السلام) را به طور کلى و اجمالى نقل و بررسى کرده است؛ فصل ششم فى انّه المعنّى بقوله تعالى یا ایها الذین آمنوا فى کل القرآن، که در آن اثبات مخاطب بودن امیرالمؤمنین نسبت به آیه هاى «یا ایهاالذین آمنوا...» مى باشد؛ فصل هفتم ذکر ما نزل فیهم من القرآن على التفضیل و ترتیب السور که در آن همه آیات نازل شده در شان على بن ابى طالب(علیه السلام) را نقل کرده و احادیث معتبر مربوط به هر آیه را در ذیل آن آورده است.