پاسخ اجمالی:
وى یکى از علماى بزرگ حدیث و فقه شافعى و تاریخ نگار بزرگ و معتبر اهل سنت به شمار مى رود. اهل سنت از او به عنوان «حافظ» و «شیخ الاسلام» در حدیث یاد مى کنند. او در ردیف پنج نفر اوّل حافظان بزرگ حدیث نبوی و تاریخ اسلام قرار دارد. نام او «على بن محمد عسقلانى» مى باشد که به «ابن حَجَر» لقب و شهرت یافته است. وى در قاهره به دنیا آمده در دوازده سالگى که در مکه بود کلّ قرآن را حفظ کرد. سپس به تعلیم و حفظ حدیث، فقه و تاریخ پرداخت. او خطیب مساجد جامع مهم مصر و قاضى القضاه آن دیار بود و به کار کتابدارى نیز مى پرداخت.
او در عقاید، گرایش اشعرى داشته و سلفى مسلک بود و درفقه به روش فقه شافعى فتوا می داد و در هر ماه به طور متوسط سیصد فتوا صادر مى کرد؛ از این رو، به زیاد فتوادادن (کثیر الافتاء) شهرت یافته است. گفته اند که به دلیل زیادى افتاء، فتواهاى اشتباه صادر کرده است. «ابن حجر» نظرات ویژه اى درباره تشیّع دارد؛ او مى گوید تشیّع بدعت است و حدیث راوی شیعه پذیرفته نیست، زیرا که بدعت، کفر به شمار مى رود. او علاوه بر شیعه، دشمن سر سخت حنفیان نیز بوده است. همچنین نظرات ویژه اى درباره عدالت مطلق صحابه دارد.
پاسخ تفصیلی:
وى یکى از علماى بزرگ حدیث و فقه شافعى و تاریخ نگار بزرگ و معتبر اهل سنت به شمار مى رود. اهل سنت از او به عنوان «حافظ» و «شیخ الاسلام» در حدیث یاد مى کنند. او در ردیف پنج نفر اوّل حافظان بزرگ حدیث نبوی و تاریخ اسلام قرار دارد. نام او «على بن محمد عسقلانى» مى باشد که به «ابن حَجَر» لقب و شهرت یافته است. وى در قاهره به دنیا آمده در دوازده سالگى که در مکه بود کلّ قرآن را حفظ کرد. سپس به تعلیم و حفظ حدیث، فقه و تاریخ پرداخت. او خطیب مساجد جامع مهم مصر و قاضى القضاه آن دیار بود و به کار کتابدارى نیز مى پرداخت.
اساتید ابن حجر عسقلانى:
او اساتید زیادى داشت و از بیشتر علماى عصر خود در شهرهاى مختلف استفاده برده بود. زیرا او براى یادگیرى دانش و معرفت به مسافرت‌های زیادى رفته و در نزد سلاطین مصر و شام جایگاه والایى یافته بود. برخى از اساتید وى عبارتند از: عفیف نیشابورى، زکىّ الدّین خرّوبى، شمس الدین محمد قطّان، محمد بن عبداللّه بن ظهیره، و ابومحمد انباسى.
مذهب ابن حجر عسقلانى:
او در عقاید، گرایش اشعرى داشته و سلفى مسلک بود و درفقه به روش فقه شافعى فتوا می داد و در هر ماه به طور متوسط سیصد فتوا صادر مى کرد (یعنى بیش از 300 استفتاء را پاسخ مى داد) از این رو، به زیاد فتوادادن (کثیر الافتاء) شهرت یافته است. این فتوا دادن توسط عده‌ای مورد انتقاد قرار گرفته است و گفته اند که به دلیل زیادى افتاء، فتواهاى اشتباه صادر کرده است.
«ابن حجر» نظرات ویژه اى درباره تشیّع دارد. او مى گوید تشیّع بدعت است و حدیث راوی شیعه پذیرفته نیست، زیرا که بدعت، کفر به شمار مى رود. او علاوه بر شیعه، دشمن سر سخت حنفیان نیز بوده است. همچنین نظرات ویژه اى درباره عدالت مطلق صحابه دارد.
او کتاب‌های مهمى در تاریخ و حدیث شناسى نوشته است که مورد اعتماد و وثوق اهل سنت مى باشد:
1 ـ لسان المیزان، که خلاصه اى از کتاب میزان الاعتدال ذهبى است.
2 ـ فتح البارى بشرح صحیح البخارى، که کتابى حدیثى و رجالى بوده و شرح کتاب معتبر حدیث اهل سنت یعنی صحیح بخارى است.
3 ـ الاعلام بمن ذکر فى البخارى من الاعلام، که یک کتاب رجالى درباره راویان احادیث کتاب صحیح بخارى است.
4 ـ الاصابه فى تمییز الصحابه، که یکى از مهم ترین منابع رجال اهل سنت تلقی مى شود.
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.