آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در آیه 114 سوره «طه» پيامبر اسلام(ص) را از «عجله و شتاب» باز مى دارد و مى فرمايد: «در مورد قرآن عجله مكن، پيش از آن كه وحى آن بر تو تمام شود و بگو پروردگارا! علم مرا افزون كن». دقت در این آیه و آیات دیگری که در این خصوص نازل شده است ما را متوجه این حقیقت می کند که گرچه عجله پیامبر(ص) در دريافت وحى يا تلاوت بر اصحاب يا تقاضاى نزول وحى، همه به خاطر عشق و شوق او به هدايت انسان ها بود، ولى حتّى در اين كار نيز بايد با صبر و حوصله گام برداشت.

خداوند در آیه 114 سوره «طه» پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) را از «عجله و شتاب» باز مى دارد و مى فرمايد: «فَتَعالَى اللّهُ المَلِكُ الحَقُّ وَ لا تَعجَلْ بِالقُرآنِ مِن قَبلِ اَن يُقضَى اِلَيْكَ وَحْيُهُ وَ قُلْ رَبِّ زِدْنِى عِلْماً»(1)؛ (بزرگ و بلند مرتبه است خداوندى كه سلطان بر حق است و در مورد قرآن عجله مكن، پيش از آن كه وحى آن بر تو تمام شود و بگو پروردگارا! علم مرا افزون كن). از بعضى آيات ديگر قرآن استفاده مى شود كه پيامبر(صلى الله عليه و آله) به هنگام نزول وحى، شور مخصوصى داشت كه سبب مى شد براى دريافت وحى عجله كند كه خداوند او را از اين كار باز داشت: «لا تُحرِّك بِهِ لِسانَكَ لِتَعجَلَ بِهِ * اِنَّ عَلَيْنا جَمْعَهُ وَ قُرآنَهُ * فَاِذا قَرَأناهُ فَاتَّبِعْ قُرآنَهُ».(2) گرچه در تفسير اين آيه، مفسران بزرگ احتمالات متعدّدى داده اند، ولى همه آنها ناظر به اين است كه پيامبر(صلى الله عليه و آله) نبايد در كار خود عجله كند، هر چند كار الهى و مسئله هدايت انسان ها باشد. گرچه عجله پيامبر(صلى الله عليه و آله) در دريافت وحى يا تلاوت بر اصحاب يا تقاضاى نزول وحى، همه به خاطر عشق و شوق او به هدايت انسان ها بود، ولى حتّى در اين كار نيز بايد با صبر و حوصله گام برداشت.(3)