پاسخ اجمالی:
قرآن خون حيض را «أَذىً»؛ یعنی چيز آلوده يا زيان آور معرفى كرده است. در حقيقت اين جمله، فلسفه اجتناب از آميزش جنسى زنان در دوران قاعدگى را بيان مى كند. در واقع آميزش جنسي در چنين حالتى، علاوه بر اين كه تنفّرآميز است، زيان هاى بسيارى را نيز به دنبال دارد. همانند: احتمال عقيم شدن مرد و زن، و ايجاد يك محيط مساعد براى پرورش ميكروبِ بيمارى هاى آميزشى، و ... از این رو پزشكان نيز آميزش جنسى در دوران قاعدگی را مضر و ممنوع مى دانند.
پاسخ تفصیلی:
قرآن در آيه 222 سوره بقره می فرماید: «وَ يَسْئَلُونَكَ عَنِ الْمَحيضِ قُلْ هُوَ أَذىً فَاعْتَزِلُوا النِّساءَ فِي الْمَحيضِ وَ لاتَقْرَبُوهُنَّ حَتّى يَطْهُرْنَ فَإِذا تَطَهَّرْنَ فَأْتُوهُنَّ مِنْ حَيْثُ أَمَرَكُمُ اللّهُ إِنَّ اللّهَ يُحِبُّ التَّوّابينَ وَ يُحِبُّ الْمُتَطَهِّرينَ»؛ (و از تو، درباره حيض [و عادت ماهانه] سؤال مى كنند، بگو: مايه ناراحتى و آلودگى است؛ از اين رو در حال حيض، از زنان كناره گيرى كنيد! و با آنها نزديكى ننماييد، تا پاك شوند. و هنگامى كه پاك شدند! آن گونه كه خدا به شما فرمان داده، با آنها آميزش كنيد! چرا كه خداوند، هم توبه كنندگان را دوست دارد، و هم پاكان را).
این آیه خون حيض را «أَذىً»؛ (چيز آلوده يا زيان آور) معرّفى كرده است، كه در حقيقت اين جمله، فلسفه حكم اجتناب از آميزش جنسى زنان را در حالت قاعدگى كه در جمله بعد آمده است بيان مى كند؛ زيرا آميزش در چنين حالتى، علاوه بر اين كه تنفّرآور است، زيان هاى بسيارى به بار مى آورد كه طب امروز نيز، آن را اثبات كرده، از جمله: احتمال عقيم شدن مرد و زن، و ايجاد يك محيط مساعد براى پرورش ميكروب، بيمارى هاى آميزشى (مانند سفليس و سوزاك) و نيز التهاب اعضاى تناسلى زن، و وارد شدن خون آلوده به داخل عضو تناسلى مرد و غير اينها كه در كتب پزشكى آمده است. لذا پزشكان نيز آميزش جنسى با چنين زنانى را ممنوع اعلام مى كنند.(1)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.