آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«سعيد بن عاص» از طائفه بنى اميّه و از دودمان قريش است و زمان پيامبر اكرم(ص) را درك كرد و از فرماندهان لشكرهاى فاتح اسلام بود. وي كه در دامان عمر بن خطاب پرورش يافته بود در زمان عثمان، والى كوفه شد؛ اما با اعتراض كوفيان روبرو شد و به مدينه بازگشت. وي در زمان معاويه حكمران مدينه بود و تا آخر عمرش در اين منصب باقي ماند؛ اما در جريان جنگ جمل و صفين از طرف هاي درگير حمايت نكرد و از آنها كناره گيري نمود. او مردي متكبر، خشن و سختگير بود و در سخن گفتن مهارت داشت.

«سعيد بن عاص» از طائفه بنى اميّه و از دودمان قريش است و زمان پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) را درك كرد و از فرماندهان لشكرهاى فاتح اسلام بود. در واقع در دامان عمر بن خطاب پرورش يافته بود و عثمان او را والى كوفه كرد. هنگامى كه به كوفه آمد خطبه اى خواند و اهل كوفه را به دشمنى و خلاف متهم ساخت. مردم كوفه شكايت او را به عثمان كردند و عثمان سرانجام او را به مدينه بازگرداند و او تا هنگامى كه مردم بر ضد عثمان قيام كردند، در مدينه بود و از او دفاع مى كرد و با انقلابيون به مقابله برخاست تا اين كه عثمان كشته شد. او ناچار به سوى مكّه رفت و در آنجا بود تا زمانى كه معاويه غصب خلافت نمود. معاويه، سعيد را براى حكمرانى مدينه انتخاب كرد و او تا پايان عمرش بر مدينه حكومت مى كرد. او در جنگ جمل و صفّين كناره گيرى كرد و به هيچ يك از دو طرف نپيوست. مردى متكبّر، خشن و سختگير بود و در سخن گفتن مهارت داشت. قصر بزرگى در مدينه براى خود ساخته بود كه آثارش سالها باقى ماند. مرگ او در سال 53 يا 59 هجرى اتّفاق افتاد.(1)،(2)