پاسخ اجمالی:
صدرالدين محمد بن ابراهيم شيرازى معروف به «ملاصدرا» در سال 979 ق در شيراز متولد شد و در سال 1050 در بصره وفات يافت. تحصيلات ابتدايى اش را در شيراز و تكميل معلوماتش را در اصفهان نزد شيخ بهايى و ميرداماد به پايان برد و سپس مدتی در كهك به تصفيه نفس و تاليف پرداخته، بعد از آن تا پايان عمر در شیراز به تدريس پرداخت. از وی حدود 50 كتاب و رساله و ... به جا مانده که بزرگ ترين كتاب او «اسفار» است.
پاسخ تفصیلی:
صدرالدين محمد بن ابراهيم شيرازى كه به «ملاصدرا»، «آخوند ملاصدرا» و «صدرالمتالهين» معروف است در سال 979 قمری در شيراز متولد شد و در سال 1050 در هفتمين سفر حج در بصره وفات يافت. تحصيلات ابتدايى او در شيراز و تكميل معلومات او در اصفهان در نزد شيخ بهايى و ميرداماد بود و سپس سال هاى سال در قم گويا در قريه كهك منزوى شد و به تصفيه نفس و تاليف آثار خود پرداخت تا اين كه براى تدريس در مدرسه خان شيراز دعوت شد و تا پايان عمر در آنجا سرگرم افاضه به طالبان علم و نگارش كارهاى علمى خود بود... از ملاصدرا حدود پنجاه كتاب و رساله و مقاله و نامه به عربى و فارسى به ما رسيده است. بزرگ ترين كتاب او «اسفار» در چهار سفر (امور عامه، طبيعى، الهى و نفس) است. چنان كه از خود اسفار(1) برمى آيد وي مى خواسته بخشى در نبوّات نيز بر آن بيفزايد ولى اسفار موجود از آن خالى است. كتاب «مبدا و معاد» او پس از اسفار از بزرگ ترين كتاب هاى وى به حساب مى آيد.(2)،(3)
تا کنون هیچ نظری برای این مطلب درج نشده است.