آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

«آسيه» همسر فرعون در جريان مبارزه ساحران با حضرت موسي(ع) كه به شكست آنها انجاميد مخفيانه به آن حضرت ايمان آورد اما فرعون از ايمان او آگاه شد و او را مورد شكنجه قرار داد. آسيه به جاي آنكه از وسايل عيش و نوش مادى استفاده كند انواع رنج ها و مشقّت ها را تحمل كرد و جان شيرين خود را در بحبوحه جوانى نثار محبوب خود نمود.

ملّا فتح الله كاشانى در تفسير خود ذيل آيه 11 سوره تحريم چنين نوشته است: «آسيه به جهت خلوص ايمان فائز شد و وصلت او با فرعون به او ضررى نرسانيد و نقصى در قرب و منزلت او در نزد حضرت عزّت پيدا نشد. نقل است وقتى كه ساحران سحر خود را نمودند و موسى(على نبينا و آله و عليه السلام) عصاى خود را بينداخت و اژدها شد و آنچه ايشان سحر ساخته بودند از حبال و عصى همه را فرو برد، آسيه ايمان آورد و مدتى ايمان خود را از فرعون پنهان داشت، چون فرعون بر آن مطلع گشت وى را گفت كه از دين برگرد ولى او برنگشت، دستور داد تا او را چارميخ كرده در آفتاب بينداخت... و فرعون گفت تا سنگى بزرگ آوردند و حكم شد تا بر سينه وى نهند. آسيه چون آن سنگ بديد، از حضرت عزّت نجات از فرعون و دخول در جنت را درخواست كرد: «اِذْ قَالَتْ رَبِّ ابْنِ لِى عِندَكَ بَيتاً فِى الجَنَّةِ وَ نَجِّنِى مِن فِرعَونَ وَ عَمَلِهِ وَ نَجِّنِى مِنَ القَومِ الظَّالِمِينَ». خداى بزرگ دعاى وى را مستجاب كرد و حجاب از پيش روى او برداشت پيش از آن كه سنگ بر او واقع شود خانه وى را به وى نماياند كه از يك در سپيد بود. وى خوشحال گشت بعد از آن روح وى را قبض كرد و آن سنگ بر جسد بيجان آمد و عذاب فرعون را نچشيد».(1)
راستى اين گونه ايمان ها در اين گونه بشرها از عجايب است، انسانى كه مقام دوم مادى و رياستى مملكتى است، زنى كه به انواع زيور و آرايش دنيا آراسته است، فردى كه همه گونه وسايل عيش و نوش مادى برايش فراهم است، پس از درك حقيقت و يافتن محبوب واقعى او را بر هر چيزى ترجيح دهد و به آنچه وابسته است و تعلق قلبى دارد در راه او از آن بگذرد و انواع رنج ها و مشقّت ها را تحمل كرده و حتى جان شيرين خود را در بحبوحه جوانى نثار محبوب خود كند(2)، آرى «وَ دَلِيلُ الحُبِّ اِيثَارُ المَحبُوبِ عَلَى مَاسِوَاهُ».(3)،(4)