آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

حضرت علی(ع) پس از ضربت خوردن و ديدن بی تابی دخترانشان فرمودند: «اگر مي‏ديدي آنچه را كه من ديدم، گريه نمي ‏كردي. عرض كرد شما چه مي ‏بيني؟ فرمود: مي ‏بينم كه صفوف ملائكه و انبيا(ع) همه منتظرند كه من بروم و براي استقبال از من صف بسته‏ اند؛ اينكه گريه ندارد!». امام حسين(ع) در سفر كربلا مي فرمايد: «خيلي مشتاق ديدار اجداد و پدر و برادرم هستم؛ همان‏طور كه يعقوب مشتاق ملاقات يوسف بود». رسول خدا(ص) در اواخر عمر خود به حضرت علي(ع) فرمود: «وقتي غسلم دادي و كفن كردي مرا بنشان و هر چه خواستي بپرس و يادداشت كن».

حضرت علی(علیه السلام) پس از ضربت خوردن چون بی تابی و گریه دخترانشان را دیدند به ام كلثوم فرمودند: «اگر مي‏ديدي آنچه را كه من ديدم، گريه نمي ‏كردي. عرض كرد شما چه مي ‏بيني؟ فرمود: مي ‏بينم كه صفوف ملائكه و انبياي عظام(عليهم ‏السلام) همه منتظرند كه من بروم و براي استقبال از من صف بسته‏ اند؛ اينكه گريه ندارد!».
سخن امام حسين(سلام‏ الله‌ عليه) در سفر تاريخي كربلا همين مضمون را تأييد مي‏ كند كه: «مَا أَوْلَهَنِي إِلَى أَسْلَافِي اشْتِيَاقَ يَعْقُوبَ إِلَى يُوسُف‏»(1)؛ (من خيلي مشتاق ديدار اجداد و پدر و برادرم هستم. همان‏طور كه يعقوب مشتاق ملاقات يوسف بود، من هم مشتاق ملاقات جد، پدر، مادر و ديگر انبياي عظام الهي(عليهم ‏السلام) هستم). حضرت خواست با اين بيان تفهيم كند كه ما از مرگ هراسي نداريم؛ زيرا افراد ناسازگار را رها مي‏ كنيم و به حضور افراد سازگار كه انبيا باشند مي‏ رويم.
حالاتي كه براي رسول خدا(صلي الله عليه و آله و سلم) در اواخر عمر بود، حكمتي داشت كه گوشه ‏هايي از آن در اين حديث كه به اميرالمؤمنين(عليه ‏السلام) مي ‏فرمايد آمده است: حضرت رسول(صلي الله عليه و آله و سلم) به حضرت علي(عليه ‏السلام) فرمود: (وقتي مرا غسل دادي و كفن كردي مرا بنشان و هر چه خواستي از من بپرس و يادداشت كن)؛ «يَا عَلِيُّ إِذَا أَنَا مِتُّ فَغَسِّلْنِي وَ كَفِّنِّي ثُمَّ أَقْعِدْنِي وَ سَلْنِي وَ اكْتُب‏».(2)
آيا اينها علومشان با مرگ از بين مي‏ رود؟ آيا اينها از مكتب بشر علم آموختند كه با مردن ديگر نتوانند معلّم باشند؟ آنكه با يك غمزه مسئله ‏آموز صد مدرس مي ‏شود بعد از مرگ نيز چنين است. حضرت در ادامه فرمود: اسراري را كه خواستي در آن هنگام از من بپرس كه در حال رفتن بر شما چه گذشت؟ وقتي وارد آن عالم شدي چه ديدي؟ دنيا را چگونه پشت سر گذاشتي؟ اين سلسله علومي نيست كه در مكتب و مدرسه بشري باشد. اما حضرت براي عدّه ‏اي از توده مردم كه گريه مي‏ كردند فرمود: «أَنْتُمُ الْمَقْهُورُونَ الْمُسْتَضْعَفُونَ مِنْ بَعْدِي‏»(3)؛ (شما را ضعيف مي‏ كنند و حقتان را از بين مي ‏برند).(4)