حضرت علی(ع) پس از ضربت خوردن و ديدن بی تابی دخترانشان فرمودند: «اگر مي‏ديدي آنچه را كه من ديدم، گريه نمي ‏كردي. عرض كرد شما چه مي ‏بيني؟ فرمود: مي ‏بينم كه صفوف ملائكه و انبيا(ع) همه منتظرند كه من بروم و براي استقبال از من صف بسته‏ اند؛ اينكه گريه ندارد!». امام حسين(ع) در سفر كربلا مي فرمايد: «خيلي مشتاق ديدار اجداد و پدر و برادرم هستم؛ همان‏طور كه يعقوب مشتاق ملاقات يوسف بود». رسول خدا(ص) در اواخر عمر خود به حضرت علي(ع) فرمود: «وقتي غسلم دادي و كفن كردي مرا بنشان و هر چه خواستي بپرس و يادداشت كن».

منظور از عبارت قرآنی «یوم یأتیهم العذاب»، روز نزول پاره اى از بلاها و مجازات های دنیوى است، همانند عذاب هائى که بر قوم لوط، قوم عاد، ثمود، قوم نوح و فرعونیان نازل گردید. از دلایلی که این احتمال را تقویت می کند، جمله هائى است که به دنبال آن آمده و نشان مى دهد: منظور، مجازات هاى نابود کننده دنیوى است؛ چرا که به دنبال این جمله می خوانیم: ستمگران با مشاهده آثار عذاب، مى گویند: پروردگارا! مهلت کوتاهى براى جبران به ما بده!