آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اسلام دين اتقان و محكم كارى است. هم روایات و هم عقل حکم می کنند که كار باید به نحو ريشه دار و اساسى انجام شود. پیامبر(ص) فرمود: «خداوند دوست دارد وقتى بنده عملى را انجام مى دهد، با محكم كارى انجام دهد». در جای دیگر فرمودند: «زمانى كه عملى را يكى از شما انجام داديد، محكم و متقن به پايان رسانيد».

اسلام دين اتقان و محكم كارى است. از دستوراتى كه به ما داده اند این است که هر کاری را به نحو محکم انجام دهیم؛ حتى اگر دستورى از طريق شرع هم در اين باره به ما نمى رسید، عقل چنين حكم مى كرد که كارها را به نحو ريشه دار و اساسى انجام دهیم، عقل مى گويد يا كارى مكن يا اگر كردى بايد اساسى انجام دهى، و الّا كار دوباره كردن از عاقل صادر نمى شود.
پيامبر اكرم(صلى الله عليه وآله) در جريانات مختلف اين مسئله را به مسلمانان گوشزد مى فرمود، در جريان دفن «سعد بن معاذ» پيامبر(صلى الله عليه وآله) خود وارد قبر او شده و لحد آن را ساخته و آجرها را چيده و سپس سنگ و گل خواستند و بين آجرها را پر كردند، وقتى فارغ شدند و خاك ريختند و قبر را صاف نمودند، رو به اصحاب كرده فرمودند: «اِنّى لَاَعلَمُ اَنَّهُ سَيَبْلَى وَ يَصِلُ اِلَيهِ البَلَاءُ وَ لَكِنَّ اللّهَ يُحِبُّ عَبداً اِذَا عَمِلَ عَمَلاً اَحْكَمَهُ»(1)؛ (من مى دانم كه آن [ميّت يا قبر] به زودى پوسيده و فاسد و خراب مى شود ولى خداوند دوست دارد وقتى بنده عملى را انجام مى دهد، با محكم كارى انجام دهد).
از اين جمله مى توان استفاده كرد كه شايد بعضى در ذهنشان اين بود كه اين ميت پس از مدّتى مى پوسد و يا قبر در اثر حوادث خراب مى شود، چرا پيامبر(صلى الله عليه وآله) اين قدر دقت مى كند و وقت صرف مى نمايد و پيامبر(صلى الله عليه وآله) آنگونه جواب دادند.
در جريان دفن فرزند خود ابراهيم(علیه السلام) نيز نقل شده است وقتى قبر را پوشاندند، روزنه اى در قبر بود كه حضرت با دست خود آن را صاف كردند و سپس فرمودند: «اِذا عَمِلَ اَحَدُكُم عَمَلاً فَليُتْقَنْ»(2)؛ (زمانى كه عملى را يكى از شما انجام داديد، محكم و متقن به پايان رسانيد). در روايتى هم از ايشان نقل شده كه فرمودند: (خداوند تعالى دوست دارد كه عمل كننده وقتى عمل مى كند، با بهترين وجه انجام دهد)؛ «اِنَّ اللّهَ تَعَالَى يُحِّبُ مِنَ العَامِلِ اِذَا عَمِلَ اَن يُحْسِنَ».(3)
اسلام دين اتقان و محكم كارى است و متأسفانه امروزه ما به اين دستور اسلام توجهى نكرده و ضررهاى آن را هم ديده ايم، گويا اجانب و دور افتادگان از مكتب خاندان عصمت و طهارت بهتر به اين دستور عمل كرده اند و ما هر روز شاهد پيشرفت و ترقى و استحكام مصنوعات آنها هستيم و كار به جائى رسيده كه همه روى به وسائل ساخته شده خارجى ها كرده ايم و حتى بعضى وقتها خود كارگر ايرانى حاضر نيست وسيله اى را كه خود ساخته و توليد كرده مصرف كند، يعنى خود او هم مى داند چه كرده است؟!
باز هم رحمت به اجداد و پدران ما كه هنوز آثار باستانى و بناهاى خشت و گلى آنها پس از صدها سال باقى است، اما بهترين ساختمان امروزى پس از چند سال نياز به بازسازى دارد.
وقتى با برق كار مى كند، سيم برق را لخت و بدون حفاظ رها مى كند، وقتى گودالى حفر مى كند، بدون علامت گذارى و سنگ چين كردن، مى گذارد و مى رود؛ وقتى اتومبيلش در جاده پنچر شد، براى حفظ جان و مال خودش سنگ هايى در جاده مى چيند اما پس از اتمام كارش، سنگها در وسط جاده مانده و او رفته است! راستى چرا چنين شده ايم؟! مگر اسلام به ما دستور محكم كارى نداده است؟!(4)