آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

خداوند در این آیه به پیامبر اسلام «خبر» می دهد که در زمان مسیح(ع) به مسیحیان گفتیم: «بايد طبق دستورهاى انجيل حكم و داورى نمايند»، نه اینكه قرآن به پيروان مسيح(ع) دستور دهد كه هم اكنون بايد به احكام انجيل عمل كنند. زيرا اين سخن با ساير آيات قرآن که انجیل و تورات را تحریف شده می دانند و با اصل وجود قرآن كه اعلام آیين جديد و نسخ آیين قديم می كند سازگار نيست.

ما مسلمانان معتقدیم دین اسلام، ادیان پیش از خود را نسخ کرده است. اگر پس از ظهور آيين اسلام پيروى از آيين هاى ديگر رسميّت داشت، علاوه بر اين كه تشريع آيين ديگرى به نام اسلام توجیهی نداشت، هرگز صحيح نبود كه پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) نامه هاى تبليغى به سران و رهبران كليه ملل جهان بنويسد و همه را به آيين خود دعوت كند و آيين خود را يک آيين جهانى و شريعت خويش را شریعت خاتم معرفى كند. نامه هاى پيامبر و دعوت هاى پياپى وى و جهاد طاقت فرساى مسلمانان با اهل كتاب در زمان پيامبر(صلى الله عليه و آله) و پس از وى و سخنانى كه در اين زمينه از پيشوايان بزرگ به دست ما رسيده است همگى حاكى این است، كه با ظهور اسلام دوران رسالت پيامبران پيشين تمام شده و اكنون رسالتى جز رسالت اسلام و نبوّتى جز نبوّت حضرت محمّد(صلى الله عليه و آله) وجود ندارد.(1)
با این حال، ما در قرآن با آیاتی چون آیه 47 سوره مائده مواجه می شویم که می گوید: «وَ لْيَحْكُمْ أَهْلُ الْإِنْجيلِ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فيهِ وَ مَنْ لَمْ يَحْكُمْ بِما أَنْزَلَ اللَّهُ فَأُولئِكَ هُمُ الْفاسِقُونَ» ؛ (اهل انجيل [پيروان مسيح‏] نيز بايد به آنچه خداوند در آن نازل كرده حكم كنند! و كسانى كه بر طبق آنچه خدا نازل كرده حكم نمى كنند فاسقند).
آیه مورد اشاره این شبهه را ایجاد می کند که اگر مسیحیان باید بر اساس انجیل حکم کنند، پس چرا قرآن و مسلمین مدّعی تحریف آن هستند؟!
پاسخ این شبهه در فهم درست از این آیه موجود است؛ چرا که منظور از این آیه این نيست كه قرآن به پيروان مسيح(علیه السلام) دستور می دهد كه هم اكنون بايد به احكام انجيل عمل كنند، زيرا اين سخن با ساير آيات قرآن و با اصل وجود قرآن كه اعلام آیين جديد و نسخ آیين قديم می كند سازگار نيست.
منظور اين است كه خداوند پس از نزول انجيل بر عيسى(علیه السلام) به پيروان او دستور داد كه به آن عمل كنند و طبق آن داورى نمایند.(2)
اشاره به این نکته شاید خالی از استفاده نباشد که گر چه كلمه «وَ لْيَحْكُمْ» در آیه به حسب ظاهر امر غائب و انشائيه مى باشد ولى چون اين كلمه به دنبال آياتى به كار رفته كه خداى عليم مطالبى را براى پيامبر اعظم اسلام(صلّى اللّه عليه و آله) شرح و خبر داده است، لذا اين كلمه در عالم واقع خبريه مى‏ باشد؛ به اين معنا كه خدا خبر مى‏ دهد که در زمان حضرت مسيح(عليه السلام) گفتيم: اهل انجيل بايد طبق دستورهاى انجيل حكم و داورى نمايند.(3)
بنابراین ضروت داوری با انجیل به انجیل عصر حضرت عیسی(ع) بر می گردد و عبارت «ما أَنْزَلَ» ؛ (آنچه نازل شده)، به انجیل واقعی دلالت دارد، نه انجیل تحریف شده.
علاوه بر آنچه که گفته شده، احتمال دیگری نیز درباره معنا و تفسیر صحیح این آیه مطرح می باشد، و آن هم اینکه اگر يهود و نصارا به راستى به خدا و قيامت معتقد باشند و ظاهر سازى ننمايند مى بايست طبق مطالب «بخش تحریف نشده» تورات و انجيل و ساير كتاب هاى آسمانى خود به پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) ايمان بياورند. زيرا تورات و انجيل به آمدن پيامبر اسلام(صلى الله عليه و آله) بشارت داده و علائم او را بيان نموده است به طورى كه آنان پيامبر را مانند فرزندان خود مى شناختند. جالب اينكه قرآن مجيد اين حقيقت را در همین سوره بيان كرده و مى فرمايد: «قُلْ يَا اهْلَ الْكِتابِ لَسْتُمْ عَلَى شَىٍ حَتَّى تُقِيمُوا التَّورَاةَ وَالانْجِيلَ وَ مَا انْزِلَ‏ الَيْكُمْ مِنْ رَبَّكُمْ» (4)؛ (اى اهل كتاب! شما هيچ آيين صحيحى نداريد مگر اين كه تورات و انجيل و آنچه را از طرف پروردگارتان بر شما نازل شده است، بر پا داريد).
ناگفته پيداست، مقصود از به پا داشتن اين كتاب هاى آسمانى، عمل به محتويات آن است؛ و يكى از محتويات اين كتاب‏ها نبوّت پيامبر اكرم(صلى الله عليه و آله) و رسالت جهانى او مى‏ باشد كه در اين كتاب‏ها وارد شده و بارها قرآن به آن اشاره كرده است. اگر آنان به راستى به خدا و روز رستاخيز ايمان داشته باشند، بايد به رسالت جهانى پيامبر اسلام كه جزء تعاليم خدا در كتب عهدين است، نيز ايمان داشته باشند، در اين صورت جزء مسلمانان مى باشند و قطعا مأجور خواهند بود.(5)
به هر حال هر دوی این احتمالات می توانند راجع به این آیه صحیح باشند و وجود چنین آیه ای در قرآن مجید به هیچ وجه مؤید عمل مسیحیان به انجیل تحریف کننده کنونی نیست.