آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

تحريم ربا از نظر علماى شيعه بلكه جميع علماى اسلام مسلّم است و نه تنها آن را حرام دانسته اند، بلكه منكر آن را مرتد خوانده اند، و اين حكم را جزء ضروريات دين اسلام شمرده اند؛ بنابراين اگر كسى با علم به ضرورى بودن حرمت ربا، منكر آن شود از زمره مسلمين جهان خارج است.

تحريم ربا از نظر علماى شيعه بلكه جميع علماى اسلام مسلّم است(1) و نه تنها آن را حرام دانسته اند، بلكه منكر آن را مرتد خوانده اند، و اين حكم را جزء ضروريات دين اسلام شمرده اند؛ بنابراين اگر كسى با علم به ضرورى بودن حرمت ربا، منكر آن شود از زمره مسلمين جهان خارج است.(2)
در حديثى مى خوانيم: «بَلَغَ اَبا عَبْدالله(عليه السلام) عَنْ رَجُل اَنَّهُ كانَ يَأكُلُ الرِّبا و َيُسَمّيهِ اللِّباء فَقال: لَئِنْ اَمْكَنَنِيَ اللهُ مِنْهُ لاَضْرِبَنَّ عُنُقَهُ»؛ (يكى از ياران امام صادق(عليه السلام) مى گويد: به امام صادق(عليه السلام) خبر رسيد كه مردى رباخوارى مى كند و ـ از روى انكار و استهزا ـ ربا را «لباء» [اولين شيرى كه مادر به نوزادش مى دهد و مايه حيات اوست] مى نامد. حضرت امام صادق(عليه السلام) فرمودند: اگر خداوند مرا بر او مسلّط كند و او در دسترس من قرار گيرد گردن او را خواهم زد).(3)
به هر حال اجماع و اتّفاق همه علماى اسلام بر حرمت رباست، بلكه اين حكم از ضروريات دين است.(4)