آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عموميت مفهوم آيات منافاتى با شأن نزول خاص ندارد؛ زیرا شان نزول بسيارى از آيات قرآن چنین است. در مورد امکان وقوعی روزه گرفتن به مدت سه روز و افطار با آب بايد گفت: هستند افرادي كه براى معالجات طبى، چندین روز و حتی تا چهل روز هم امساك كرده و تنها آب نوشيده‌اند تا آنجا كه يك پزشك غير مسلمان كتابى درباره آثار درمانى امساك چهل روزه نوشته است. اعتصاب غذا نيز كه نوعى روزه است در عصر ما متداول و گاه متجاوز از چهل روز انجام مى گيرد.

عموميت مفهوم آيات، هرگز منافاتى با شأن نزول خاص ندارد و اين در بسيارى از آيات ديگر قرآن نيز ديده مى شود كه مفهوم آيه، عام و گسترده است؛ ولى شأن نزول آن كه مصداق اتم و اعلاى آن است، مورد خاصى مى باشد. شگفت آور است كه در مورد ساير آيات و شأن نزول ها كه در قرآن آمده كسى عموميت مفهوم آيه را دليل بر نفى شأن نزول آن نمى گيرد ولى در اينجا مسأله عوض شده است!
بهانه ديگرى كه بهانه جويان مطرح مى كنند اينكه: چگونه ممكن است انسان سه روز گرسنه بماند و تنها با آب افطار كند؟
ولى اين بهانه عجيبى است، براى اينكه ما در طول عمر خود افراد زيادى را ديده ايم که براى بعضى از معالجات طبى، گاه ده روز و بيست روز و حتى چهل روز امساك مى كنند؛ يعنى چهل روز تمام تنها آب مى نوشند و هيچ گونه غذايى نمى خورند (حتى آب ميوه و چاى) و همين امر به عقيده بعضى از پزشكان كه بيمارى ها را از طريق امساك درمان مى كنند موجب درمان بسيارى از بيمارى هاى آنها شده تا آنجا كه يكى از پزشكان مشهور غير مسلمان به نام آلكسى سوفورين كتابى درباره آثار درمانى امساك چهل روز با ذكر برنامه هاى دقيقى نوشته است.(1)
اعتصاب غذا نيز كه نوعى روزه است در عصر ما متداول و گاه متجاوز از چهل روز انجام مى گيرد؛ ولى چرا اين بهانه جويان از سه روز روزه و امساك از غذا و افطار با آب تعجب مى كنند؟ آيا تنها هدفشان اين نيست كه به هر طريقى كه ممكن شود اين فضيلت بزرگ را انكار کنند.(2)