آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عثمان، عبد الرحمان بن حنبل را که از بدریان و صحابى پیامبر خدا(ص) بود را به قَمُوس خیبر تبعید کرد. علّت تبعیدش آن بود که به عثمان خبر رسید که وى کارهاى زشت پسر و دایى عثمان را ناپسند شمرده و او را هجو کرده است.

عبد الرحمان بن حنبل [او از بدریان و از دشمنان عثمان است. عثمان، او را به زندان انداخت و با سفارش امام على(علیه السلام) آزاد شد. سپس عثمان وى را به خیبر تبعید کرد. او در جنگ صفّین چنین رجز خواند:
اگر مرا بکشید، من ابن حنبلم، من آنم که از بین شما، یکى را (عثمان را) «پیر خِرِفت» نامیدم.
وى در همان جنگ کشته شد و در آخرین لحظه هاى زندگى اش براى امام على(علیه السلام) خیرخواهى کرد و به او گفت: به پیکار ادامه بده تا آن که [میدان جنگ را در نوردى و] آن را پشت سر بگذارى](1) عثمان این صحابى پیامبر خدا را به قَمُوس خیبر(2) تبعید کرد. علّت تبعیدش آن بود که به عثمان خبر رسید که وى کارهاى زشت پسر و دایى عثمان را ناپسند شمرده، او را هجو کرده است.(3)