آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

بخارى بعد از آن که حدیث سد ابواب را به سندش از عکرمه نقل می کند، در بابى دیگر تحت عنوان باب «قول النبىّ سدّوا الأبواب الاّ باب ابى بکر» به جاى کلمه «خوخه» کلمه «باب» را به کار برده است. و این تحریف، شرّاح صحیح بخارى را به اضطراب انداخته که به ناچار آن را حمل بر «نقل به معنا» کرده اند، امّا حقّ این است که این تحریف به طور حتم با غرض ورزى همراه بوده و در صدد سرپوش گذاشتن به نقص ابوبکر و رساندن فضیلت او به فضیلت امام على(ع) بوده است.

بخارى بعد از آن که حدیث را به سندش از عکرمه از ابن عباس در باب «الخوخة و الممرّ فى المسجد» آورده، در بابى دیگر تحت عنوان «باب المناقب» این حدیث را تحریف کرده و با عنوانى دیگر آورده است که دلالت بر تحقیر ابوبکر نکند، بلکه همانند حضرت على(علیه السلام) عظمت او را برساند. لذا باب را با این عنوان آورده است: «باب قول النبىّ(صلى الله علیه وآله): سدّوا الأبواب الاّ باب ابى بکر». به جاى کلمه «خوخه» کلمه «باب» را به کار برده که به معناى درب خانه است. و این تحریف، معنا را خیلى  تغییر مى دهد. لذا شرّاح صحیح بخارى در توجیه این تحریف به اضطراب افتاده و آن را حمل بر نقل به معنا کرده اند.
ابن حجر مى گوید: «بخارى در کتاب الصلاة این باب را با تعبیر «سدّوا عنّى کلّ خوخة» آورده است. و لذا مى توان گفت که گویا در اینجا نقل به معنا کرده است».(1)
همین تعبیر از قاضى عینى در توجیه تحریف بخارى نیز وارد شده است.(2)
امّا حقّ مطلب این است که این تحریف را نمى توان این گونه توجیه کرد، بلکه به طور حتم با غرض ورزى همراه بوده و در صدد سرپوش گذاشتن به نقص ابوبکر و رساندن فضیلت او به فضیلت امام على(علیه السلام) بوده است.(3)