آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

شیخ شمس الدین محفوظ بن وشاح بن محمّد أبومحمّد حلّى اسدى یکى از فقهاى بزرگ بود و در بلنداى علم و ادب قرار داشت. او زعیم دین، مرجع مردم در فتوا و حلّ مشکلات، پناهگاه بیچارگان، فیصله دهنده شکایات، از مشایخ اجازه و روایت کننده از شیخ نجم الدین محقّق حلّى بود .وفات او بین سالهای 680 تا 690 است.

شیخ شمس الدین محفوظ بن وشاح بن محمّد أبومحمّد حلّى اسدى یکى از فقهاى بزرگ بود و در بلنداى علم و ادب قرار داشت; او زعیم دین، مرجع مردم در فتوا و حلّ مشکلات، پناهگاه بیچارگان ، فیصله دهنده شکایات، از مشایخ اجازه و روایت کننده از شیخ نجم الدین محقّق حلّى متوفّاى (667) بود .
ما بر تاریخ ولادت و وفات وى دست نیافتیم ، لکن یقین داریم تا سال (680) زنده بوده و علاّمه سماوى سال وفات او را به سال (690) نزدیک دانسته است. آل محفوظ در سوریه و عراق زندگى مى کنند، و شرح حال بزرگان این خاندان رفیع در «تکملة أمل الآمل» سیّد صدر کاظمى(1)، و «وفیات الأعلام»(2) شیخ رازى صاحب «ذریعه» به چشم مى خورد .(3)