آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

قطب الدین ابوالحسین سعد بن هبة الله بن حسن بن عیسى راوندى، از رهبران مذهب، بزرگى از بزرگان شیعه، در فقه و حدیث یگانه دوران، و در علم و ادب بى نظیر بوده است. فضایل فراوانش در حدّى است که نمى توان جایگاه و مکانت وى را درک کرد. از جمله تألیفاتش: قصص الأنبیاء، آیات الأحکام، فقه القرآن، الآیات المشکلة می باشد .وى سال 573  وفات کرد.

قطب الدین ابوالحسین سعد(1) بن هبة الله بن حسن بن عیسى راوندى. وى رهبرى از رهبران مذهب، بزرگى از بزرگان شیعه ، در فقه و حدیث یگانه دوران، و در علم و ادب بى نظیر بوده است، فضایل فراوانش در حدّى است که نمى توان جایگاه و مکانت وى را درک کرد.(2)
وى از عده اى که جزء حاملان علم و استادان مذهب بودند ، نقل روایت مى کند; از جمله :
1 ـ شیخ ابوالسعادات هبة الله بن على بغدادى ، متوفّاى (522) .
2 ـ شیخ عماد الدین محمّد بن ابوالقاسم طبرى ، نگارنده کتاب «بشارة المصطفى لشیعة المرتضى».
3 ـ شیخ ابوعلى طبرسى، صاحب «مجمع البیان»، متوفّاى (548) بنا بر نقل کتاب «نقد الرجال»(3) .
گروهى از اعلام شیعه نیز از وى نقل روایت مى کنند; از جمله :
1 ـ فرزند وى ابوالفرج عماد الدین على بن قطب الدین راوندى .
2 ـ شیخ بابویه سعد بن محمّد بن حسن بن حسین بن بابویه .
از جمله تألیفات با ارزش او عبارتند از:
1 ـ قصص الأنبیاء .2 ـ آیات الأحکام .
3 ـ فقه القرآن(4) .4 ـ الآیات المشکلة .
وى در سال (573) (5) وفات کرد و قبرش در حرم حضرت معصومه(علیها السلام) در قم در صحن بزرگ است .(6)