آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

عبدالله بن عمر فرزند عمر بن خطاب و یکى از صحابه نام آور بود که نقش مهمى در حوادث دوران خلفاى سه گانه و روزگار بنى امیه داشت. اهل تسنن او را از بزرگترین فقها و حافظان احادیث نبوى مى دانند، تا آنجا که امام مالک در بیشتر احکام خود به او اعتماد کرده است و کتاب خود موطّأ را از روایات او پر کرده است. در زمان پیامبر(ص) او جوانى کم سن و سال بود که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود؛ لذا پیامبر(ص) اجازه ندادند که در غزوه خندق و جنگهای بعد شرکت کند. هنگامى که پیامبر در گذشت او نوزده سال بیشتر نداشت.

عبدالله بن عمر یکى از صحابه نام آور است که نقش مهمى در حوادث دوران خلفاى سه گانه روزگار بنى امیه داشت. او فرزند عمر بن خطاب بود و همین کافى است که نزد اهل تسنن محبوب و گرامى باشد.
اهل تسنن او را از بزرگترین فقها و حافظان احادیث نبوى مى دانند، تا آنجاکه امام مالک در بیشتر احکام خود به او اعتماد کرده است و کتاب خود موطّأ را از روایات او پر کرده است.
در زمان پیامبر(صلى الله علیه وآله) او جوانى کم سن و سال بود که هنوز به سن بلوغ نرسیده بود. او با اهل حل و عقد کارى نداشت و نظر او را کسى نمى پذیرفت.
پیامبر(صلى الله علیه وآله) اجازه نداد عبداللّه بن عمر در غزوه خندق و جنگ هاى بعد با او بیاید، زیرا او تازه به سن پانزده سالگى رسیده بود.(1)
هنگامى که پیامبر در گذشت او نوزده سال بیشتر نداشت.(2)