آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

ماهها و سالها از آن حادثه خونين بى نظير گذشت، حادثه اى كه يك سوى آن تبلور تمام ارزش هاى انسانى بود و در سوى ديگر توحّش و بربريت و نامردى ها در حدّ اعلا موج مى زد. هر چه زمان بر آن مى گذشت آثار پيروزى حسين (ع) و يارانش و شكست دشمنانش آشكارتر مى شد. اين حادثه برخلاف طبيعت تاريخ بشرى كه نوها را كهنه و كهنه ها را به فراموشى مى سپارد، هر روز درخشش تازه اى به خود گرفت، تا آنجا كه مبدل به يك الگو و سرمشق جاودانى شد، براى تمام كسانى كه مى خواهند با عزت و شرف زندگى كنند.
 

ماهها و سالها از آن حادثه خونين بى نظير گذشت، حادثه اى كه يك سوى آن تبلور تمام ارزش هاى انسانى بود و در سوى ديگر توحش و بربريت و نامردى ها در حدّ اعلا موج مى زد.
ولى برخلاف پندار احمقانه فاتحان كربلا هر چه زمان بر آن مى گذشت آثار شكست آنان و پيروزى حسين عزيز(عليه السلام) و يارانش آشكارتر مى شد.
اين حادثه برخلاف طبيعت تاريخ بشرى كه نوها را كهنه و كهنه ها را به فراموشى مى سپارد، هر روز درخشش تازه اى به خود گرفت، تا آنجا كه مبدل به يك الگو و سرمشق جاودانى براى تمام كسانى كه مى خواهند با عزت و شرف زندگى كنند و مرگ شرافتمندانه را بر زندگى ذليلانه ترجيح دهند، گرديد و سرانجام اين داستان رنگ جاودانگى به خود گرفت.
چرا نگيرد؟ با اينكه حيات و شهادتِ اين راست قامتان تاريخ، با مفاهيمى گره خورده كه همه آنها جاودانى است، مفاهيم: عزّت، سربلندى، عدل و داد، مبارزه با ستم ها، پايمردى و فداكارى در راه هدف مقدس و سرانجام سير الى الله.
هزاران كتاب و مقاله و شعر درباره اين فصل از تاريخ اسلام نوشته و سروده شده، ولى «چون نيك بنگرى همه آغاز دفتر است».
در دنياى كنونى كه گروه ديگرى از همان تبار يزيدى ها بر آن حاكم شده اند و همان جنايات را در مقياسى بسيار وسيع تر انجام مى دهند، راه نجات همان راهى است كه امام حسين(عليه السلام) و يارانش به ما آموخته اند. درود و رحمت الهى هر صبح و شام به روان پاكشان باد! (1)