آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

میرزا بهاء در نحوه وضو قائل به اختصار شده و شستن دست ها تا آرنج و مسح سر و پا را لازم نمی داند و برای سهولت بیشتر، نیت و قصد قربت را نیز از وضو برداشته و وضو را به شستن معمولی دست و صورت، در صورت توانائی و بودن آب، برای سه نماز مختصر نموده است.

جناب "میرزا بهاء" در این مورد نیز قائل به اختصار و اجمال شده، و شستن دست تا آرنج و مسح کشیدن سر و پا را لازم نمی داند. و برای آسان شدن تکالیف پیروان خود، آداب نیت و قصد قربت را در هنگام وضو را برداشته و وضو را به صورت شستن معمولی دست و صورت، در صورت توانائی و بودن آب!، برای سه نماز معین نموده است.
در "اقدس" می گوید: «قد کتب لمن دان بالله الدیّان ان یغسل فی کلّ یوم یدیه ثمّ وجهه... کذالک توضّأوا للصلوة امرا من الله الواحد المختار»؛ (نوشته شده است برای کسی که اطاعت می کند و معتقد می شود به خدای جزاء دهنده، اینکه بشوید در هر روز دستهای خود را و سپس صورتش را و همچنین است وضوی نماز و این فرمانی است از خدای واحد مختار). (1)
از نظر بهداشتى، شستن صورت و دست ها آن هم پنج بار و یا لااقل سه بار در شبانه روز، اثر قابل ملاحظه اى در نظافت بدن دارد، به خصوص که این دو قسمت، با خوردن و آشامیدن ارتباط تام دارند، و مسح کردن سر و پشت پاها که شرط آن رسیدن آب به موها یا پوست تن است، سبب مى شود که این اعضا را نیز پاکیزه بداریم، تماس آب با پوست بدن، اثر خاصى در تعادل اعصاب سمپاتیک و پاراسمپاتیک دارد. (2)
البته ممکن است "میرزا بهاء" چون دیده است که: سر و پاها اغلب بواسطه کلاه و کفش پوشیده شده، و برداشتن کلاه و درآوردن کفش تا اندازه ای سخت است، راضی نشده است که مردم بیشتر در تکلّف و زحمت (مخصوصاً با کفشهای امروزی و در فصل زمستان) واقع بشوند. (3)