آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در نزد اسماعیلیه، وحى و معجزه دو راه شناخت پیامبران است. منظور از وحى در شناخت پیامبران این است که وقتى خطوراتى به نفس رسول الهام مى شود و به خاطر مفاهیم بلندش کسى دیگر نمى تواند آن ها را بیان کند، این نشانه آن است که وى از سوى خداوند براى هدایت انسان ها فرستاده شده است. اگر مردم به صرف بیان حقایق باطنى قانع نشده و نبوت آن را نپذیرفتند، وى به وسیله معجزه رسالت خود را به اثبات مى رساند.

در نزد معتقدان به این فرقه، وحى و معجزه دو راه شناخت پیامبران است. منظور از وحى در شناخت پیامبران این است که وقتى خطوراتى به نفس رسول الهام مى شود و به خاطر مفاهیم بلندش کسى دیگر نمى تواند آن ها را بیان کند، این نشانه آن است که وى از سوى خداوند براى هدایت انسان ها فرستاده شده است. اگر مردم به صرف بیان حقایق باطنى قانع نشده و نبوت آن را نپذیرفتند، وى به وسیله معجزه رسالت خود را به اثبات مى رساند. معجزه در نگاه آنان تصرف در امور جسمانى و روحانى است. بنابراین اظهار معجزه براى هیچ کس غیر از پیامبران ممکن نیست. معجزه مى تواند خرق عادت، اظهار معانى باطنى یا اظهار فضایل اخلاقى باشد. (1)، (2)