آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیامبر(ص) به مشرکان فرمود: «یا از عقاید و کارهاى خلاف خود دست بردارید یا خداوند کسى را برمى انگیزد که با شمشیر، گردن شما را مى زند...». حاضران گفتند: او کیست؟ فرمود: «او کسى است که مشغول وصله کردن کفش است». این در حالى بود که پیامبر(ص)  نعلین خود را به على(ع) داده بود تا آن را وصله کند.

در سنن ترمذى آمده است که روزى پیامبر اکرم (صلى الله علیه وآله وسلم) مشرکان قریش را مخاطب ساخت و فرمود: «لَتَنْتَهَنَّ اَوْ لَیَبْعَثَنَّ اللهُ عَلَیْکُمْ مَنْ یَضْرِبُ رِقابَکُمْ بِالْسَّیْفِ عَلَى الدّینِ قَدِ امْتَحَنَ اللهُ قَلْبَهُ عَلَى الاِْیمانِ»؛ (یا از عقاید و کارهاى خلاف خود دست بردارید یا خداوند کسى را برمى انگیزد که با شمشیر، به خاطر دفاع از اسلام، گردن شما را مى زند؛ کسى که خداوند قلب او را بر ایمان آزموده و مملوّ از ایمان به خودش ساخته است).
حاضران سؤال کردند: «آن شخص کیست؟». ابوبکر پرسید: «آن شخص کیست؟». عُمر پرسید: «آن شخص کیست؟»
پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) فرمود: «هُوَ خاصِفُ النَّعْلِ»؛ (او کسى است که مشغول وصله کردن کفش است). این در حالى بود که پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) نعلین خود را به على(علیه السلام) داده بود تا آن را وصله کند... .
ترمذى سپس از ابوعیسى نقل مى کند که این حدیث، حدیث صحیحى است.(1)
بدیهى است کار على(علیه السلام) هم در عصر پیامبر(صلى الله علیه وآله وسلم) و هم در زمان خلافتش که ذکر آن در آغاز خطبه 33 آمده است، به خاطر نشان دادن نهایت تواضع در برابر مردم و بى اعتنایى به دنیا و الگو قرار دادن براى ساده زیستن است.(2)