آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

همان طور که در دو سوره  از قرآن مجید آمده، «زره» اولین بار توسط حضرت داوود(ع) و به تعلیم الهی ساخته شد.

در دو سوره از قرآن مجید در مورد ابداع زره مناسب ـ که یک وسیله دفاعى مؤثّر براى جنگ هاى زمان های پیشین محسوب مى شد ـ از سوى داوود(علیه السلام) پیامبر بزرگ الهى بحث شده است.
در یک جا مى فرماید: «وَ عَلَّمْنَاهُ صَنْعَةَ لَبُوس لَّکُمْ لِتُحْصِنَکُمْ مِّنْ بِأْسِکُمْ فَهَلْ اَنْتُمْ شَاکِرُونَ»؛ (و ساختن زره را بخاطر شما به او آموختیم، تا شما را در جنگهایتان [از آسیب] حفظ کند؛ آیا شما شکرگزار [این نعمتهاى خدا] هستید؟!)(1)
از این آیه به خوبى معلوم مى شود که ابداع و اختراع این وسیله دفاعى به تعلیم الهى، و در عصر داوود(علیه السلام) صورت گرفت؛ در حالى که مى دانیم ضرورتى ندارد که پیامبر الهى مبتکر و ابداع کننده چنین موضوعى باشد.
و در سوره سبأ آیات 10 و 11 مى فرماید: «وَ اَلَنَّا لَهُ الْحَدِیدَ * اَنِ اعْمَلْ سَابِغَات وَ قَدِّرْ فِى السَّرْدِ وَ اعْمَلُوا صَالِحاً اِنّى بِما تَعْمَلُونَ بَصیرٌ»؛ (و آهن را براى او نرم کردیم * [و به او گفتیم:] زره هاى کامل و فراخ بساز، و حلقه ها را به اندازه و متناسب کن. و عمل صالح به جا آورید که من به آنچه انجام مى دهید بینا هستم).
شکى نیست که این دستور نشان مى دهد داوود(علیه السلام) به فرمان الهى دست به ساختن وسیله بى سابقه اى زد که علم و آگاهى آن را از سوى خدا یافته بود، و خداوند مسأله نرم ساختن آهن را براى او ممکن ساخت. این مساله خواه جنبه اعجاز داشته باشد و یا به صورت یک تعلیم الهى با استفاده از وسائل و اسباب عادى صورت گرفته باشد، در هر صورت ابتکار این امر ـ ساختن مفتول هاى نازک و محکم براى بافتن زره در آن زمان به گونه اى که هم پوشیدن آن راحت باشد، و هم مانع تحرک سربازان نشود، و هم در مقابل ضربه تیر و شمشیر و خنجر مقاومت کند ـ ، کار مهم و پیچیده اى بود، و اهمّیّتش در آن عصر کمتر از ابداع سلاح هاى مهم دنیاى امروز نبود.
البته ممکن است آیه 15 سوره نمل نیز اشاره به همین علم و دانش داوود(علیه السلام) در زمینه تهیه این وسیله دفاعى یا به اضافه علوم دیگر ى داشته باشد.
آن جا که مى فرماید: «وَلَقَدْ آتَیْنَا دَاوُدَ وَ سُلَیْمَانَ عِلْماً»؛ (ما به داوود و سلیمان علم مهمّى بخشیدیم).(2).(3)