آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

طبق آیه 7 سوره حشر باید در برابر اوامر و نواهى پیامبر(ص) تسلیم مطلق بود واین در صورتی معقول است که پیامبر(ص) معصوم باشد؛ زیرا در غیر معصوم در صورت خطا، یا ارتکاب گناه نه تنها نباید تسلیم بود، بلکه باید تذکر داد، یا نهى کرد.

خداوند در سوره حشر آیه 7 به همه مؤمنان دستور مى دهد که آنچه را پیغمبر اکرم (صلى الله علیه وآله) امر مى کند اجرا کنند و آنچه را از آن نهى کرده، خوددارى نمایند و تقواى الهى را پیشه کنند که خدا شدید العقاب است. «وَمَا آتَاکُمْ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللهَ إِنَّ اللهَ شَدِیدُ الْعِقَابِ».
دقّت در آیه نشان مى دهد که منظور از «مَا اَتَاکُمُ الرَّسُولُ» تمام اوامر پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) است؛ زیرا نقطه مقابل آن نواهى او است «وَ مَا نَهَاکُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا» و به همین دلیل بسیارى از مفسّران تصریح کرده اند که مفاد آیه عام است. - مانند طبرسى در مجمع البیان، و ابوالفتوح رازى در روح الجنان، و قرطبى در تفسیر خود، و فخر رازى در تفسیر کبیر، و جمعى دیگر از مفسّران معروف - .
طبق این آیه باید در برابر اوامر و نواهى پیامبر (صلى الله علیه وآله) تسلیم مطلق بود. البته تسلیم و اطاعت بى قید و شرط، جز در برابر معصوم صحیح نیست؛ زیرا در غیر معصوم در صورت خطا، یا ارتکاب گناه یا معصیت نه تنها نباید تسلیم بود، بلکه باید تذکر داد، یا نهى کرد.
شبیه همین معنا در آیه 80 سوره نساء نیز آمده است که به عنوان یک حکم مطلق مى گوید: «مَنْ یُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطَاعَ اللهَ وَمَنْ تَوَلَّى فَمَا أَرْسَلْنَاکَ عَلَیْهِمْ حَفِیظاً»؛ (کسى که از پیامبر اطاعت کند، خدا را اطاعت کرده؛ و هر کس که سرباز زند، تو را نگهبان [و مراقب] او نفرستادیم [و در برابر او، مسئول نیستى])
قابل توجّه این که فخر رازى در تفسیر خود مى گوید: این آیه از قوى ترین دلایل عصمت پیغمبر اسلام (صلى الله علیه وآله) در جمیع اوامر و نواهى، و در جمیع ابلاغ هاى او از سوى خدا است؛ زیرا اگر او در چیزى خطا کند اطاعت او اطاعت خدا نخواهد بود، و نیز واجب است در افعالش نیز معصوم باشد؛ چرا که خداوند امر به متابعت از او، به طور مطلق، کرده است.(1).(2)