آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

کسى که سوره واقعه را بخواند، از غافلان نخواهد بود و اگر آن را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش مى کند، هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امام على(ع) خواهد بود؛ و اگر هر شب بخواند، هرگز فقیر نخواهد شد.

در فضیلت تلاوت این سوره، روایات زیادى در منابع اسلامى ذکر شده است، از جمله در حدیثى از رسول خدا(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُتِبَ لَیْسَ مِنَ الْغافِلِیْنَ»؛ (کسى که سوره واقعه را بخواند، نوشته مى شود که این فرد از غافلان نیست).(1)
چرا که آیات سوره، آنقدر تکان دهنده و بیدارکننده است که، جائى براى غفلت انسان باقى نمى گذارد.
به همین دلیل در حدیث دیگرى از پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى خوانیم: وقتى از آن حضرت سؤال کردند: چرا با این سرعت آثار پیرى در چهره مبارک شما ظاهر شده است؟ در پاسخ فرمود: «شَیَّبَتْنِی هُودُ، وَ الْواقِعَةُ، وَ الْمُرْسَلاتُ، وَ عَمَّ یَتَسائَلُونَ»؛ (سوره هاى هود، و واقعه، و مرسلات و عمّ مرا پیر کرد)!(2) (؛ چرا که در این سوره ها اخبار تکان دهنده اى از قیامت و رستاخیز و حوادث هولناک و مجازات مجرمان آمده، همچنین داستانهاى تکان دهنده اى از سرگذشت اقوام پیشین و بلاهائى که بر آنها نازل شد و نیز دستور به استقامت و پایدارى).
در حدیث دیگرى از امام صادق(علیه السلام) مى خوانیم: «مَنْ قَرَأَ فِی کُلِّ لَیلَةِ جُمْعَة الْواقِعَةَ أَحَبَّهُ اللّهُ، وَ أَحَبَّهُ إِلَى النّاسِ أَجْمَعِیْنَ، وَ لَمْ یَرَ فِى الدُّنْیا بُؤْساً أَبَداً، وَ لافَقْراً وَ لافاقَةً وَ لاآفَةً مِنْ آفاتِ الدُّنْیا، وَ کانَ مِنْ رُفَقاءِ أَمِیْرِ الْمُؤْمِنِینَ(علیه السلام)»؛ (هر کس سوره واقعه را در هر شب جمعه بخواند، خداوند او را دوست دارد، و نزد همه مردم محبوبش مى کند، هرگز در دنیا ناراحتى نمى بیند، فقر و فاقه و آفتى از آفات دنیا دامنگیرش نمى شود، و از دوستان امیر مؤمنان على(علیه السلام) خواهد بود).(3)
در حدیث دیگرى آمده است: «عثمان بن عفان» به عنوان عیادت وارد بر «عبد الله بن مسعود» شد، ـ در همان بیمارى که با آن از دنیا رفت ـ
پرسید: از چه ناراحتى؟
گفت: از «گناهانم».
گفت: چه میل دارى؟
گفت: رحمت پروردگارم!
گفت: اگر موافق باشى طبیب براى تو بیاوریم؟
گفت: طبیب بیمارم کرده.
گفت: اگر مایل باشى، دستور دهم عطاى تو را از بیت المال بیاورند.
گفت: آن روز که نیازمند بودم به من ندادى و امروز که بى نیازم به من مى دهى؟!
گفت: مانعى ندارد براى دخترانت باشد.
گفت: آنها هم نیازى ندارند؛ چرا که من سفارش کردم سوره «واقعه» را بخوانند، من از رسول خدا(صلى الله علیه وآله) شنیدم مى فرمود: «مَنْ قَرَأَ سُورَةَ الْواقِعَةِ کُلَّ لَیْلة لَمْ تُصِبْهُ فاقَةٌ أَبَدا»؛ (هر کس سوره واقعه را هر شب بخواند، هرگز فقیر نخواهد شد).(4)
و به همین دلیل، در روایت دیگرى سوره «واقعه» سوره «غنى» نامیده شده است.
روشن است، تنها نمى توان با لقلقه زبان، این همه برکات را در اختیار گرفت، بلکه باید به دنبال تلاوت، فکر و اندیشه، و به دنبال آن، حرکت و عمل باشد.(5)