آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

پیامبر(ص) اهمیت زیادی برای سوره«ق» قائل بود و آن را در هر روز «عید» و «جمعه» تلاوت مى کرد. تلاوت این سوره مشکلات و سکرات مرگ را بر انسان آسان مى سازد و هر کس این سوره را در نمازهاى فریضه و نافله بخواند، خداوند روزى او را گسترده مى کند، نامه اعمالش را به دست راستش مى دهد، و حساب او را در قیامت آسان مى سازد.

از روایات اسلامى استفاده مى شود که، پیامبر(صلى الله علیه وآله) اهمیت فراوانى براى این سوره قائل بود، تا آنجا که هر روز «جمعه» آن را در خطبه نماز جمعه قرائت مى فرمود.(1)
در حدیث دیگرى آمده است: در هر روز «عید» و «جمعه» آن را تلاوت مى کرد.(2)
این به خاطر آن است که روز «جمعه و عید»، روز بیدارى و آگاهى انسان ها، روز بازگشت به فطرت نخستین و روز توجه به خدا و «یوم الحساب» است و از آنجا که آیات این سوره، به نحو بسیار مؤثرى مسأله معاد، مرگ و حوادث قیامت را بازگو مى کند و تفکر در آن تأثیر عمیقى در بیدارى و تربیت انسان ها دارد، مورد توجه خاص آن حضرت قرار داشت.
در حدیثى از پیغمبر اکرم(صلى الله علیه وآله) چنین نقل شده:« وَ مَنْ قَرَأَ سُورَةَ «ق» هَوَّنَ اللّهُ عَلَیْهِ تاراتِ الْمَوْتِ وَ سَکَراتِهِ»؛ (کسى که سوره «ق» را بخواند، خداوند مشکلات و سکرات مرگ را بر او آسان مى سازد).(3)
و نیز در حدیثى از امام باقر(علیه السلام) آمده: «وَ مَنْ أَدْمَنَ فِى فَرائِضِهِ وَ نَوافِلِهِ سُورَةَ «ق» وَسَّعَ اللّهُ فِى رِزْقِهِ وَ اَعْطاهُ کِتابَهُ بِیَمِیْنِهِ وَ حاسَبَهُ حِساباً یَسِیْراً»؛ (کسى که پیوسته در نمازهاى فریضه و نافله سوره «ق» را بخواند، خداوند روزى او را گسترده مى کند، نامه اعمالش را به دست راستش مى دهد، و حساب او را در قیامت آسان مى سازد).(4)
نیاز به یاد آورى ندارد که این همه افتخار و فضیلت، تنها با خواندن الفاظ حاصل نمى شود، بلکه خواندن الفاظ، سرآغازى است براى بیدارى اندیشه ها، و آن نیز وسیله اى است براى عمل صالح و هماهنگى با محتواى سوره.(5)