آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

این آیه  یا درباره اخنس بن شریق نازل شد که مرد منافقی بود و در برابر پیامبر(ص) اظهار دوستى مى کرد، ولى در باطن عدوات مى ورزید. یا درباره گروهى از مشرکان نازل شد که هنگامى که از برابر پیامبر(ص) مى گذشتند، سر خود را به زیر می افکندند تا پیامبر(ص) آنان را نبیند.

در آیه (5) سوره «هود» می خوانیم: «أَلا إِنَّهُمْ یَثْنُونَ صُدُورَهُمْ لِیَسْتَخْفُوا مِنْهُ أَلا حینَ یَسْتَغْشُونَ ثِیابَهُمْ یَعْلَمُ ما یُسِرُّونَ وَ ما یُعْلِنُونَ إِنَّهُ عَلیمٌ بِذاتِ الصُّدُورِ»؛ (آگاه باشید، آنها سینه هاشان را در کنار هم قرار مى دهند، تا خود [و سخنان خویش] را از او [پیامبر] پنهان دارند! آگاه باشید، آنگاه که آنها لباس هایشان را به خود مى پیچند [خداوند] مى داند آنچه را پنهان مى کنند و آنچه را آشکار مى سازند؛ چرا که او، از اسرار درون سینه ها، آگاه است).
شأن نزول:
بعضى از مفسران شأن نزول هائى براى این آیه ذکر کرده اند از جمله این که: آیه درباره «اخنس بن شریقِ» منافق نازل شده است، که مردى شیرین زبان و پشت هم انداز بود، و در برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله) اظهار دوستى و محبت مى کرد، ولى در باطن عدوات مىورزید.(1)
و نیز از امام باقر(علیه السلام) از «جابر بن عبداللّه» چنین نقل شده: گروهى از مشرکان، هنگامى که از برابر پیامبر(صلى الله علیه وآله) مى گذشتند، سر خود را به زیر افکنده، حتى سر را با لباس خویش مى پوشاندند تا پیامبر(صلى الله علیه وآله) آنان را نبیند، این آیه درباره آنان نازل گشت.(2)، (3)