آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

اهل مکّه به پیامبر(ص) گفتند: اگر با خدا ارتباط دارى آیا پروردگار، تو را از گرانى و ارزانى اجناس در آینده با خبرنمی کند تا آنچه به سود و منفعت است تهیه کنى و یا از خشکسالى، و یا پر آبى مناطق مختلف با خبرنمى سازد تا به سرزمین هاى پر برکت کوچ کنى؟ آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.

در آیه (188) سوره «اعراف» می خوانیم: «قُلْ لا أَمْلِکُ لِنَفْسی نَفْعاً وَ لا ضَرّاً إِلاّ ما شاءَ اللّهُ وَ لَوْ کُنْتُ أَعْلَمُ الْغَیْبَ لاَسْتَکْثَرْتُ مِنَ الْخَیْرِ وَ ما مَسَّنِیَ السُّوءُ إِنْ أَنَا إِلاّ نَذیرٌ وَ بَشیرٌلِقَوْم یُؤْمِنُونَ»؛ (بگو: من مالک سود و زیان خویش نیستم، مگر آنچه را خدا بخواهد [و از غیب و اسرار نهان نیز خبر ندارم، مگر آنچه خداوند اراده کند؛] و اگر از غیب با خبر بودم، سود فراوانى براى خود فراهم مى کردم، و هیچ بدى [و زیانى] به من نمى رسید؛ من فقط بیم دهنده و بشارت دهنده ام براى گروهى که ایمان مى آورند! [و آماده پذیرش حقّند]).
شأن نزول:
بعضى از مفسران مانند مرحوم «طبرسى» در «مجمع البیان» نقل کرده اند: اهل «مکّه» به پیامبر(صلى الله علیه وآله) گفتند: تو اگر با خدا ارتباط دارى آیا پروردگار تو را از گرانى و ارزانى اجناس در آینده با خبر نمى سازد؟ که از این طریق بتوانى آنچه به سود و منفعت است تهیه کنى و آنچه به زیان است کنار بگذارى؟
و یا از خشکسالى، و یا پر آبى مناطق مختلف آگاه سازد، تا به موقع از مناطق خشک به سرزمین هاى پر برکت کوچ کنى؟!
در این هنگام آیه فوق نازل شد و به آنها پاسخ گفت.(1)، (2)