«فدک» قریه اى آباد و حاصل خیز بود در سرزمین حجاز نزدیک «خیبر» که میان آن و مدینه دو یا سه روز راه (یکصد و چهل کیلومتر) بود و در آن چشمه اى جوشان و نخل هاى فراوانى بود و بعد از خیبر نقطه اتکاى یهودیان در حجاز به شمار مى رفت.
«ابو الدّحداح انصارى» به پيامبر(ص)عرض کرد: من دو باغ دارم اگر يکى از آنها را به عنوان صدقه بدهم دو برابر آن را در بهشت خواهم داشت؟ فرمود:آرى، او باغ بهتررا صدقه داد، آيه فوق نازل و صدقه او را دو هزار هزار برابر کرد، پيامبر(ص)فرمود: «چه بسیار نخله هائى در بهشت که شاخه هایش براى ابو الدّحداح آویزان شده است».
قالَ رَسُولُ اللهِ(صلى الله عليه وآله):
مَنْ مَاتَ وَ لَمْ يَحُجَّ فَلْيَمُتْ إِنْ شَاءَ يَهُودِيّاً وَ إِنْ شَاءَ نَصْرَانِيّاً
هر کس حجّ به جاى نياورده بميرد ]به او گفته شود [اگر خواهى يهودى بمير و اگر خواهى نصرانى.
مستدرک الوسائل: 8/18