با اينكه خداوند بر همه چيز توانا است و هر چه اراده كند بلافاصله انجام مى گيرد با اين حال قرآن تاكيد دارد كه خداوند كارهاى جهان را تقسيم كرده است و بر عهده گروه هايى از فرشتگان قرار داده است تا كارهاى مهمّ آفرينش و تشريع را به نحو شايسته انجام دهند. فرشتگانى كه به عنوان مبلّغان وحى، حاملان عرش، مراقبان اعمال انسان، مامور قبض روح، تقسيم روزي، گسترش ابر و باران، ابلاغ مقدرات الهي در طول يك سال هستند مشغول انجام وظائف خود هستند. در نتیجه تقسیم مسئولیت ها در نظام اجرائى «حكومت اسلامى» نیز لازم و ضروری است.

 «عرش» مجموعه جهان هستى است که قلمرو حکومت الهي است و به وسيله فرشتگان که مجريان فرمان الهي اند، تدبير مى شود. در روایتى آمده: «حاملان هشتگانه عرش خدا در قیامت چهار نفر از اولین، و چهار نفر از آخرین هستند، اما چهار نفر از اولین«نوح»، «ابراهیم»، «موسى» و«عیسى» مى باشند، و چهار نفر از آخرین «محمّد(ص)»، «على»، «حسن» و «حسین»(ع) هستند.

خداى متعال در آیه 68 سوره «زمر» می فرماید: پس از دمیده شدن در صور، همه اهل آسمان ها و زمین مى میرند، سپس گروهى را استثنا مى کند. درباره این که آنها چه کسانی اند نظراتی وجود دارد: گروهى معتقدند: آنها جمعى از فرشتگان بزرگ خدا همچون «جبرئیل»، «میکائیل»، «اسرافیل» و «عزرائیل» مى باشند. بعضى، حاملان عرش خدا را نیز بر آن افزوده اند و بعضى دیگر، ارواح شهدا را مستثنا دانسته اند. ولى از ذیل بعضى از روایات استفاده می شود که این گروه باقى مانده نیز، سرانجام مى میرند.