آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

از آيات «قرآن» اجمالا استفاده مى شود كه ميان «نفخه مرگ» و «نفخه حيات» فاصله اى وجود دارد؛ اما سخني از مدت فاصله بيان نشده است. در بعضى از روايات آمده كه اين فاصله چهل سال است؛ ولى آيا اين سال ها همچون سال هاى معمولى دنياست يا همانند سال ها و ايّام قيامت است كه هر روز آن معادل پنجاه هزار سال است؟ درست بر ما روشن نيست!

از آيات «قرآن» اجمالا استفاده مى شود كه ميان «نفخه مرگ» و «نفخه حيات» فاصله اى وجود دارد (تعبير به «ثُمّ» در آيه 68 سوره «زمر»، گواه اين معناست) امّا فاصله آنها چه اندازه است؟ از آيات «قرآن» چيزى در اين باره استفاده نمى شود؛ ولى در بعضى از روايات آمده است كه اين فاصله چهل سال است: «اِنَّ مَا بَيْنَ النَّفْخَتَيْنِ اَرْبَعُونَ سَنَةً»؛ ولى آيا اين سال ها همچون سال هاى معمولى دنياست يا همانند سال ها و ايّام قيامت است كه هر روزِ آن معادل پنجاه هزار سال است؟ درست بر ما روشن نيست!
در هر حال در اين فاصله، دگرگونى هاى عظيمي در عالم هستى واقع مى شود و عالَم نوينى براى زندگى مجدّد انسانها شكل مى گيرد و در اين فاصله موجود زنده در سرتاسر جهان جز ذات پاك حىّ قيّوم وجود نخواهد داشت.
و اينكه در دو آيه 68 سوره «زمر» و 87 سوره «نحل» با ذكر جمله: «اِلَّا مَنْ شَاءَ اللهُ»؛ (جز كسانى را كه خدا بخواهد) گروهى از مرگ در «نفخه ممات» استثنا شده اند، به معناى اين نيست كه آنها نمى ميرند؛ بلكه مرگِ آنها به زمانى بعد از آن موكول مى شود، يعنى مرگ آنها تأخير دارد. شاهد اين سخن، جمله «كُلُّ نَفْسٍ ذَائِقَةُ الْمَوْتِ»(1) مى باشد كه در سه آيه از «قرآن مجيد» به آن اشاره شده است. بايد توجه داشت كه «نفس» مفهوم وسيعى دارد كه همه موجودات زنده را شامل مى شود.
در اينكه چه اشخاصى استثناء شده اند مفسّران احتمالات زيادى داده اند كه به برخي از آنها اشاره مي كنيم:
1. بعضى گفته اند: گروهى از فرشتگان مقرب مانند اسرافيل، جبرائيل، ميكائيل و عزرائيل هستند.
2. بعضى، حاملان عرش را نيز اضافه كرده اند.
3. بعضى گفته اند: منظور ارواح شهداست (در بدن هاى مثالى).
4. و بعضى خازنان بهشت و مالكانِ دوزخ را ذكر كرده اند.
از روايت امام علي بن الحسين(عليهما السلام) استفاده مى شود كه: در صيحه اوّل، همه به جز «اسرافيل» كه نفخ صور مى كند مى ميرند، سپس او نيز به فرمان خداوند از جهان مى رود.(2)