آیین رحمت - معارف اسلامی و پاسخ به شبهات کلامی

در میان تمام جنبندگان و غیر جنبندگان، موجودى مطرودتر از کسانى که بعد از وضوح حق و اتمام حجت، راه راست را رها کرده، در ضلالت گام مى نهند، یافت نمى شود، زیرا تمام درهاى سعادت به رویشان گشوده شده، اما از روى کبر و غرور و عناد و لجاج، آگاهانه به مخالفت برخاستند.

پاسخ این سؤال در آیه 6 سوره «بینه» آمده است، خداى متعال مى فرماید: (کسانى که از اهل کتاب و مشرکان، به این آئین جدید کافر شدند در آتش دوزخند، جاودانه در آن مى مانند، آنها بدترین مخلوقاتند!)؛ «إِنَّ الَّذینَ کَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْکِتابِ وَ الْمُشْرِکینَ فی نارِ جَهَنَّمَ خالِدینَ فیها أُولئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ».
تعبیر به «کَفَرُوا» اشاره به کفرشان در مقابل آئین اسلام است، و گر نه کفر و شرک قبلى آنها مطلب تازه اى نبود.
تعبیر «أُولئِکَ هُمْ شَرُّ الْبَرِیَّةِ»؛ (آنها بدترین مخلوقاتند) تعبیر تکان دهنده اى است که نشان مى دهد، در میان تمام جنبندگان و غیر جنبندگان، موجودى مطرودتر از کسانى که بعد از وضوح حق و اتمام حجت، راه راست را رها کرده، در ضلالت گام مى نهند، یافت نمى شود، و این در حقیقت شبیه چیزى است که در آیه 22 سوره «انفال» آمده است: «إِنَّ شَرَّ الدَّوَابِّ عِنْدَ اللّهِ الصُّمُّ الْبُکْمُ الَّذینَ لا یَعْقِلُونَ»؛ (بدترین جنبندگان نزد خداوند، افرادى هستند که نه گوش شنوا دارند، نه زبان گویا و نه اندیشه بیدار!).
و یا آنچه در سوره «اعراف» آیه 179 آمده، که بعد از ذکر گروه دوزخیان با همین اوصاف مى فرماید: «أُولئِکَ کَالأَنْعامِ بَلْ هُمْ أَضَلُّ أُولئِکَ هُمُ الْغافِلُون»؛ (آنها همچون چهارپایانند، بلکه گمراه تر، آنها غافلانند).
آیه مورد بحث، مطلبى فراتر از اینها نیز دارد؛ چرا که آنها را بدترین مخلوقات معرفى کرده، و این در حقیقت به منزله بیان دلیلى است براى خلود آنها در آتش دوزخ.
چرا آنها بدترین مخلوقات نباشند؟ که تمام درهاى سعادت به رویشان گشوده شده، اما از روى کبر و غرور و عناد و لجاج، آگاهانه به مخالفت برخاستند.
مقدم داشتن «اهل کتاب» بر «مشرکان» در این آیه نیز، ممکن است به خاطر این باشد که، آنها داراى کتاب آسمانى، علما و دانشمندان بودند و نشانه هاى پیغمبر اسلام(صلى الله علیه وآله) در کتب آنها صریحاً آمده بود، بنابراین مخالفت آنها زشت تر و بدتر بود. (1)