در روايات اسلامى اهميّت زيادى براى صلوات بر پيامبر(ص) ذكر شده است. صلوات بر پيامبر و آل او گناهان را محو، باعث نموّ [روح و جان] و سبب نور صراط [در قيامت] و افضل از آزاد كردن بردگان است و در ترازوى سنجش اعمال [در قيامت] چيزى سنگين تر از صلوات بر محمّد و آلش نيست. هر كس يك صلوات بر ايشان بفرستد خدا هزار صلوات در هزار صفّ از ملائكه، بر او مى فرستد. خدا فرشته اى را نزد قبر پيامبر(ص) مأمور ساخته که هر فردى از امّتش، صلوات بفرستد آن فرشته مى گويد: فلان كس، فرزند فلان، هم اكنون بر شما صلوات فرستاد.

«نشر» و «نشور» در اصل به معناى گستردن و پهن كردن است؛ چنان كه درباره پارچه، صفحه كاغذ، ابر، نعمت ها و احاديث به كار مى رود. به كار رفتن اين تعبير در مورد معاد يا به خاطر انتشار انسان ها در نقاط مختلف محشر است و يا به خاطر انتشار نامه هاى اعمال است. در بعضى از روايات آمده است كه در قيامت، خداوند باران مخصوصى از زير عرش فرو مى فرستد كه وقتى به زمين فرو مى رود اجساد مردگان جان گرفته و همچون گياهان مى رويند! سپس ارواح در آنها دميده مى شود، بعد زمين مى شكافد و آنها از درون خاك بيرون مى آيند.