فلسفه پاداش هاى فراوانِ دعاها، زيارات و نمازها؟
چه رابطه اى ميان اعمال ساده ای مثل دعا، زيارت و نماز با آن همه ثواب وجود دارد، که برای انجام آنها وعده داده شده؟! و آيا اين همه پاداش بيش از حدّ نياز در زندگى آخرت نیست؟!
اوّلًا: دريافت اين پاداش هاى عظيم مطابق صريح آيات قرآن و روايات، متوقّف بر ايمان و اخلاص و تقواست. پاداش عظيم زيارت هم برای کسی است که دستورات آن امام مورد زيارت را بكار گيرد.
ثانياً: پاداش هاى عظيم قيامت متناسب با آن عالم عظيم است؛ تمام دنيايى كه ما در آن زندگى مى كنيم در برابر جهان آخرت به منزله خانه كوچكى در مقابل تمام منظومه شمسى است و يا از آن كوچكتر؛ بنابراين، نبايد از عظمت آن پاداش ها تعجب كرد.
ثالثا: پاداش هاى الهى متناسب لطف و كرم اوست، نه متناسب با اعمال ما.
رابعا: گاهی اعداد و ارقامى كه در اين روايات وارد شده، كنايه از يك سلسله پاداش هاى مهم معنوى است كه در لباس پاداش هاى مادى به تناسب جهانى كه در آن زندگى مى كنيم، بيان شده است.
