برخى مى گويند: «معروف نزد قدما چنين بوده كه هر روايتى در مسائل تاريخى و از آن جمله موضوع مهدويت را بدون بررسى سند آن نقل مى كردند؛ ولى بعد از آن عصر، حركت جديدى پديد آمد و بين روايات تمييز داده شد و اخبار را به دسته هاى مختلف از قبيل: صحيح، حَسَن، قوى و ضعيف تقسيم نمودند؛ ولى اين پيشرفت و حركت شامل روايت هاى تاريخى كه از آن جمله روايات مهدويت است، نگرديد ...». این سخن باطلی است و دلایل زیادی بر رد آن وجود دارد؛ از جمله اینکه سیره محدثین کاملا برخلاف این ادعا بوده و آنان نهايت احتياط را در جمع و نقل احاديث در كتب خود داشته اند.

بسیاری از علماى اهل سنت، این حدیث را توثیق کرده و برخى آن را از مسلمات تاریخى دانسته اند. خود ابن تیمیه به کتب طبری استدلال کرده می گوید: او روایت جعلى نقل نمى کند، و تضعیف این گونه روایات از جانب او به جهت تشیع راوی است که بى اعتبار است. و ابومریم را بسياري از رجالیین اهل سنت مورد مدح قرار داده اند. از این گذشته احمد بن حنبل قضیه «یوم الدار» را با سند صحیح نقل کرده که در آن ابومریم وجود ندارد. ضمنا این حدیث مستفیض است و ضعف برخى از رجال حدیث در بعضى از سندها مضرّ به حدیث نیست.

ابن تیمیه مى گوید: «حدیث ثقلین» در صحیح مسلم، فقط دلالت بر امر به تمسک به کتاب خدا دارد، ولى در حقّ عترت تنها به تذکر دادن اکتفا کرده است. در پاسخ مى گوییم: اولا: راوی این حدیث، زید بن ارقم از آنجا که از عُبیدالله بن زیاد مى ترسید، حدیث را به تمامه نقل نکرده است. ثانیاً: این حدیث در طریقى که مسلم روایت کرده منحصر نیست، بلکه از طریق دیگر نیز وارد شده که در آن امر به تمسک به قرآن و اهل بیت توأمان آمده است.

ابن تیمیه مى گوید: عبارت «وعترتى فانّهما لن یفترقا حتّى یردا علىّ الحوض» را ترمذى ذکر کرده است، و احمد وعدّه ای دیگرآن را تضعیف کرده اند. در پاسخ باید گفت: ظاهر عبارت ابن تیمیه آن است که ذیل حدیث را فقط ترمذى نقل کرده، در حالى که چنین نیست، بلکه عده اى از بزرگان اهل سنت نیز[با همین مضمون آن را] نقل کرده اند و عده زیادى از علماى اهل سنت آن را تصحیح نموده اند.