نوروز یک عید طبیعی در جهان آفرینش است و اختصاص آن به زرتشتیان محل تردید است. برخی اعمال عید نوروز مثل صله رحم و نظافت و هدیه دادن و... مورد سفارش اسلام نیز می باشد و در روایات اهل بیت(ع) نوروز و برخی اعمال آن مورد تایید گرفته است. نوروز مقارن با برخی اتفاقات تاریخی مهم دیگر مثل عید غدیر و... نیز می باشد. البته اسلام همه مراسمی را که به عنوان نوروز انجام می شود تایید نمی کند.

انفاق هاى گروهى و سازمان يافته، یکی از بهترین جلوه های کمک به نیازمندان است. در دنياى امروز كارهاى فردى جواب نمى دهد و لذا بايد به صورت جمعى و گروهى و سازمان يافته عمل کرد. مثلا لازم است گروهى عهده دار هزينه هاى لازم و ضرورى تحصيلات افراد باهوش و درس خوان خانواده هاى فقير شوند كه بر اثر فقر و نياز مجبور به ترك تحصيل مى شوند؛ یا گروهى عهده دار حلّ معضل مسكن شوند؛ یا گروهى عهده دار كمك به پسران جوان نيازمند ازدواج شوند و...

قرآن کراراً صفت «احسان» را به پیامبران نسبت داده است و مفسّران معانی گوناگونى برای آن گفته اند: مرحوم طبرسى احسان را به معناى «اطاعت پروردگار» و تفسیر روح البیان، آن را «صبر و شکیبایى در برابر ایذاء و آزار دشمنان» تفسیر کرده است. این احتمال نیز وجود دارد که هر یک از انبیاء در یکى از شاخه هاى احسان و نیکوکارى ظهور و بروز داشته اند؛ چرا که تمام طاعات و اعمال نیک، مانند شکیبایى و عبودیت و گذشت در عنوان «احسان» جمع است.

رسالت امامان معصوم(ع) در بسيارى از جهات هماهنگ با رسالت انبياء(ص) است؛ آنان ادامه دهنده راه پيامبرانند و به اين دليل بيشتر صفات معتبر در انبياء را دارا هستند. امامان معصوم(ع) علاوه بر علم و عصمت، صفاتي مانند «صدق گفتار»، «پايبندي به پيمان ها»، «امانت داري»، «علاقه و دلسوزى فوق العاده نسبت به مردم»، «اخلاص» و «عدم انتظار هر نوع پاداش مادى»، «نيكوكارى و احسان»، «شجاعت»، «توكل بر خدا»، «نرمش و حُسن خُلق» و «پيروزى در آزمايش هاى سخت» را دارا می باشند.

«معروف» به معنی هر عمل نیک است و در قرآن و روایات به انجام آن سفارش شده و دارای آثار دنیوی و اخروی زیادی است. عمل نیک مثل باران است که در سرزمین حاصل خیز باعث حیات و طراوت است؛ ولی در شوره زار تاثیری ندارد. امام صادق(ع) سه شرط برای نیکوکاری بیان فرموده اند: «كوچك كردن، پوشاندن و تعجيل در آن؛ زيرا هنگامى كه آن را كوچك كنى نزد كسى كه مورد نیکوکار قرار گرفته آن را بزرگ كرده اى و وقتى آن را بپوشانى، نیکوکاری ات را کامل كرده اى و زمانى كه در انجام آن تعجيل كردى آن را مبارك گردانيده اى».