رباخوارى يكى از عوامل اصلى فقر و اختلاف طبقاتى است و مى دانيم يكى از علل مهم فحشا، فقر و فشار اقتصادى است كه سبب شكست جوانان در تشكيل خانواده و كشانده شدن آنها به فساد است و اگر ريشه فقر خشكانده شود، لااقل بخش مهمّى از فحشا و فساد اخلاقى از ميان خواهد رفت.

در روايات اسلامی رباخوارى با عمل زشت زنا مقايسه و حتی به مراتب بدتر از آن شمرده شده است. این مقایسه ممكن است از اين نظر باشد كه رباخوارى يكى از عوامل اصلى فقر و اختلاف طبقاتى است؛ و روشن است که يكى از علل فحشا، فقر و فشار اقتصادى است كه سبب شكست جوانان در تشكيل خانواده و كشانده شدن آنها به فساد است. اگر ريشه فقر خشكانده شود، لااقل بخش مهمّى از فحشا و فساد اخلاقى از ميان خواهد رفت، و آنها كه مقدّمات فقر را در جامعه فراهم مى سازند در فساد و انحرافات اخلاقى آن شريك و سهيم هستند.

مسائل اخلاقى در ميان آنها در منحط ترين سطح خود بود و عداوت شديد و كينه هايى كه از اسلاف براى اخلاف به يادگار مى ماند، بر آنها حكومت مى كرد كه نه تنها اخلاق، بلكه همه چيز اجتماع آنها قربانى آن مى شد. شراب و قمار و ازلام (نوعى بخت آزمايى) در ميان آنها چنان حاكم بود، كه با نهى اوّل، جلوگيرى از آنها در همان مرحله واقع نشد؛ لذا تحريم شراب در چند مرحله صورت گرفت. يكى از بزرگترين مفاسد اخلاقى و اجتماعى، مسأله پايمال شدن حقوق زن  و زنده به گور کردن دختران در جامعه عرب جاهلى بود.