سران جنايتكار كوفه مانند؛ شَبَث بن ربعى و محمّد بن اشعث كه از شمشير مختار زخم دار شده بودند در بصره نزد مصعب بن زبیر جمع شده، مدام مصعب را به جنگ با مختار تحريك مى كردند. سرانجام مصعب لشكرى فراهم ساخته و به سوى مختار تاخت. مختار بدون آن كه از ابراهيم اشتر يارى بطلبد لشكرى را با فرماندهى اَحمر بن شُمَيط به جنگ مصعب فرستاد. ابن شميط با تعداد بسيارى از ياران خود كشته شد و لشكر مختار درهم شكست. مصعب پس از آن به سوى كوفه شتافت و مختار و بقاياى سربازانش را كشت.

مختار برای قیام، به سراغ محمّد بن حنفيّه رفت و قيامش را به وى منسوب كرده خود را نماينده وى معرّفى نمود. حمايت ابراهيم اشتر كمك بزرگى به مختار کرد و پس از سه روز کوفه تصرّف شد. مختار بر فراز منبر رفت و از مردم بیعت گرفت. مختار، ابراهيم اشتر را به جنگ عبیدالله بن زیاد فرستاد که به کشته شدن ابن زیاد انجامید. آتش انتقام از قتله كربلا در فاصله اندكى جانيان كربلا را طعمه خويش ساخت و مختار هر يك را به تناسبِ عمل زشتى كه مرتكب شده بودند با اشدّ مجازات به سزاى اعمال ننگين خود رساند.