پس از آنکه عبیدالله المهدی در مراکش به زندان افکنده شد، ابوعبدالله شیعی پس از استحکام موقعیت خود در سال 296 هـ در افریقیه، با سپاهی عظیم راهی آنجا شد و او را آزاد کرد و به عنوان مهدی موعود با او بیعت کرد. سپس در رقاده علناً به عنوان خلیفه با وى بیعت شد و با لقب المهدى بالله نخستین خلیفه فاطمى گشت. پس از مدتی ابوعبدالله به قتل رسید و عبیدالله پایه هاى حکومت خویش را بر خون یاران خود بنیان نهاد. او پس از آن به رتق و فتق امور پرداخت و پس از 25 سال خلافت از دنیا رفت.

تمجیدهایى زیادی از علماى معروف، درباره این کتاب که در نقد افکار و عقاید وهابیت نوشته شده، وجود دارد که از جمله آن ها می توان از این علماء نام برد: 1- دکتر عبدالفتّاح برکة دبیر کلّ مجمع بحوث اسلامى در قاهره. 2- شیخ احمد العوض رئیس مجلس افتاء شرعى درسودان. 3ـ عبدالسلام جبران رئیس مجمع علمى اقلیمى در مراکش به اتّفاق اعضاى آن مجلس که تقریظ جامعی بر این کتاب نوشته اند. اضافه بر این ها، اشعار زیبا و پرمعنایى نیز از سوى بزرگان ادب در ستایش از این کتاب سروده شده است.