یکی از دلائل تحريم «ربا» روايات بسيار زياد و گسترده اى است كه در منابع مختلف وارد شده است. اين روايات به قدرى زياد است كه شايد به سر حدّ تواتر برسد. در اين روايات، تعبيرات بسيار تكان دهنده و شديدی وجود دارد که نشان دهنده قبح فراوان این کار بوده و آن را حتی از شراب فروشی، فحشاء و ... بدتر می داند. این روایات، برای کسانی که به اين كار اقتصادى ظالمانه و غيرانسانى دست می زنند عاقبت دردناکی را ترسیم نموده است و عجیب اینکه درباره كمتر گناهى، این تعابیر ديده مى شود.

در مورد انبیاء، تمام امّت اسلامى جز گروهی از خوارج متّفق اند که پیامبران از انحراف اعتقادى، قبل و بعد از نبوّت، معصوم بوده اند؛ در مورد معصوم بودن در امر تبلیغ دین و بیان احکام نیز اجماع همه علماء(جز گروه اندکى از اهل سنّت) بر این است که خطایى از ناحیه آنها سرنمى زند؛ اما در مورد افعال پیامبران، اختلاف وجود دارد: «امامیه» معتقدند که هیچ گناهى نه کبیره و نه صغیره(برخلاف معتزله)، نه عمداً و نه سهوا(برخلاف برخی از معتزله)، چه قبل از نبوت و چه بعد آن(برخلاف بعضی اشاعره) از آنها سر نمى زند.