در روايات اسلامی رباخوارى با عمل زشت زنا مقايسه و حتی به مراتب بدتر از آن شمرده شده است. این مقایسه ممكن است از اين نظر باشد كه رباخوارى يكى از عوامل اصلى فقر و اختلاف طبقاتى است؛ و روشن است که يكى از علل فحشا، فقر و فشار اقتصادى است كه سبب شكست جوانان در تشكيل خانواده و كشانده شدن آنها به فساد است. اگر ريشه فقر خشكانده شود، لااقل بخش مهمّى از فحشا و فساد اخلاقى از ميان خواهد رفت، و آنها كه مقدّمات فقر را در جامعه فراهم مى سازند در فساد و انحرافات اخلاقى آن شريك و سهيم هستند.

یکی از دلائل تحريم «ربا» روايات بسيار زياد و گسترده اى است كه در منابع مختلف وارد شده است. اين روايات به قدرى زياد است كه شايد به سر حدّ تواتر برسد. در اين روايات، تعبيرات بسيار تكان دهنده و شديدی وجود دارد که نشان دهنده قبح فراوان این کار بوده و آن را حتی از شراب فروشی، فحشاء و ... بدتر می داند. این روایات، برای کسانی که به اين كار اقتصادى ظالمانه و غيرانسانى دست می زنند عاقبت دردناکی را ترسیم نموده است و عجیب اینکه درباره كمتر گناهى، این تعابیر ديده مى شود.