امام علی(ع) درباره برخورد با نیکوکاران و بدکاران به فرماندار خود چنين سفارش می كند: «هرگز نبايد افراد نيكوكار و بدكار در نظرت يكسان باشند؛ زيرا اين كار سبب مى شود نيكوكاران به نيكى ها بى رغبت و بدكاران به اعمال بد تشويق گردند، بنابراين هر يك از اينها را مطابق آنچه براى خود خواسته اند پاداش ده». آنچه امام(ع) در اين دستور بيان كرده يكى از اصول مهم مديريت است؛ از مديريت خداوند و پيامبران بر جهان انسانيت گرفته تا مديريت يك پدر در خانواده.

در سوره زلزله نخست از نشانه هاى وقوع قیامت بحث مى کند؛ و به دنبال آن، سخن از شهادت زمین به تمام اعمال آدمى آمده است؛ در بخش سوم، از تقسیم مردم به دو گروه «نیکوکار» و «بدکار» و رسیدن هر کس به اعمال خود، سخن مى گوید.