به تأكيد مورخین، معتضد عباسی نامه اي نوشت و بنا داشت تا آن را براي مردم بخواند؛ اما به سبب مخالفت وزيرش از اين كار منصرف شد. او در اين نامه تأكيد كرده كه گروهى گرفتار اشتباه در دين و فساد عقيده شدند و عامل اصلى آن پيشوايان ضلالت بودند و مهمترين آنها ابوسفیان و معاويه و پیروانشان بودند كه از هرگونه كارشكنى در مسير پيشرفت اسلام فروگذارى نكردند و با اينكه به ظاهر اسلام آوردند اما همچنان به دشمني هاي خود ادامه دادند که مخالفت ابوسفيان با اذان گفتن بلال در مكّه و شهادت عمار ياسر به دست معاویه تنها بخشي از اين دشمني بود ...

امام علي(ع) سه منبع درآمد داشتند؛ 1. سهم غنايم كه عايد همه سربازان مى شد؛ 2. خراج اراضى خراجيه كه متعلق به عموم مسلمانان بود؛ 3. نخلستان هایی که ساليان دراز به غرس درخت و تربيت نخل در آنها پرداخته بود و آنها را به صورت وقف خاص و عام درآورده بود و بخشي از آنها را براى فرزندان خود و آل ابى طالب و بنى هاشم و بخشى را به عنوان انفاق فى سبيل الله قرار داد.