«انطاکیه» یکى از قدیمى ترین شهرهاى«شام» است که به گفته بعضى از مورخین در سیصد سال قبل از مسیح(ع) بنا گردید، این شهر در روزگار قدیم از حیث ثروت، علم و تجارت یکى از سه شهر بزرگ کشور«روم» محسوب مى شد. انطاکیه براى مسیحیان مانند«مدینه» براى مسلمانان، دومین شهر مذهبى محسوب مى شود. حضرت مسیح(ع) دو فرستاده از حواریین را به شهر«انطاکیه» فرستاد، ولی پادشاه آن ها پس از شنیدن دعوت آن ها به خداوند، آن ها را تهدید کرد، سپس مردم آن دو نفر را در بازار گرفتند و زدند.

این سوره بر دو محور اساسى دور مى زند: یکى برترى اسلام بر تمام آئینهاى آسمانى، و تضمین بقاء و جاودانگى آن از سوى خداوند، و دیگر لزوم جهاد در طریق حفظ و پیشرفت این آئین. مباحث دیگر این سوره مانند: پیمان شکنى بنى اسرائیل؛ بشارت «مسیح» به ظهور اسلام و زندگى «حواریین» و ... نیز در راستای همین مباحث می باشد.